Фрыдрых фон Шміт

Фрыдрых фон Шміт (па-нямецку: Friedrich von Schmidt; 22 кастрычніка 1825 — 23 студзеня 1891) — архітэктар, прадстаўнік нэаготыкі, вядомы найперш сваімі працамі ў Вене.

Фрыдрых фон Шміт
Дата нараджэньня	22 кастрычніка 1825(1825-10-22)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Гшвенд[d], Усходні Альб[d], Штутгарт[d], Бадэн-Вюртэмбэрг
Дата сьмерці	23 студзеня 1891(1891-01-23)[4][2][3][…] (65 гадоў)
Месца сьмерці	Вена, Аўстра-Вугоршчына[5]
Месца пахаваньня	Венскія цэнтральныя могілкі[d]
Месца вучобы	Штутгарцкі ўнівэрсытэт[d]
Занятак	архітэктар, скульптар, прафэсар унівэрсытэту, настаўнік
Месца працы	Венская акадэмія выяўленчых мастацтваў
Узнагароды	Каралеўскі залаты мэдаль[d] (1872)
Фрыдрых фон Шміт у Вікісховішчы

Нарадзіўся ў Фрыкенгофэне ў Вюртэмбэргу. Скончыў вышэйшую тэхнічную школу ў Штутгарце. Удзельнічаў у завяршэньні Кёльнскай катэдры. У 1858 годзе перайшоў у каталіцтва. Выкладаў архітэктуру ў Міляне, удзельнічаў у аднаўленьні Мілянскае катэдры. З 1859 году працаваў у Вене. У 1888 годзе атрымаў ад імпэратара шляхецтва.

Некаторыя працы

Венская ратуша.

• У Вене
  • Ратуша
  • Будынак Клясычнай Гімназіі
  • Касьцёл сьвятога Лазара
  • Касьцёл брыгітак
  • Рэстаўрацыя катэдры сьвятога Стэфана.
• У Крэфельдзе
  • Касьцёл сьвятога Стэфана
• У Вадуцы
  • Касьцёл сьвятога Фларыяна (цяпер архікатэдра)