Фэрнандэль

Фэрнандэ́ль (па-француску: Fernandel, сапраўднае імя Фэрнан Жазэф Дэзырэ Кантандэн, па-француску: Fernand Joseph Désiré Contandin); 8 траўня 1903, Марсэль, Францыя — 2 лютага 1971, Парыж, Францыя) — францускі актор, адзін з найвялікшых комікаў тэатру й кіно Францыі й Італіі.

Фэрнандэль
Дата нараджэньня	8 траўня 1903(1903-05-08)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	5th arrondissement of Marseille[d], Марсэль[4]
Дата сьмерці	26 лютага 1971(1971-02-26)[5][1][2][…] (67 гадоў)
Месца сьмерці	XVI акруга Парыжу[d], Парыж[6][7]
Прычына сьмерці	рак лёгкіх
Месца пахаваньня	могілкі Пасі[d]
Занятак	комік, сьпявак, тэатральны актор, кінаактор, рэжысэр, кінарэжысэр, тэлеактор, актор
Месца працы	Q99194988? Banque nationale de crédit[d][4]
Псэўданімы	Fernandel
Сябра ў	93e régiment d'artillerie de montagne[d][8]
Дзеці	Франк Фэрнандэль[d]
Узнагароды	Golden Leopard[d] (1954) ганаровае грамадзянства[d] (1970)
IMDb	ID nm0272794
Сайт	fernandel.online.fr (фр.)
Фэрнандэль у Вікісховішчы

Біяграфія

Фэрнандэль нарадзіўся 8 траўня 1903 году ў Марсэлі ў доме №73 на бульвары Шау, у доме аптэкара, і пражыў усё сваё жыцьцё ў Правансе. Паводле каталіцкага календару 8 траўня — дзень сьвятога Дэзырэ, у гонар якога Фэрнандэль атрымаў сваё трэцяе імя.

Кар’ера ў кіно

У кіно Фэрнандэль першы раз зьняўся ў 1930 годзе ў кароткамэтражным фільме «Найлепшая нянюшка» (франц. «La Meilleure bobonne»). У 1931 годзе Марк Алегрэ прапанаваў яму ролю «неспрактыкаванага налётчыка» у экранізацыі п’есы Сашы Гітры «Белае й чорнае» (франц. «Le Blanc et le noir»). Фэрнандэль згуляў у больш чым у 150 фільмах. Прычым фільм «Бальная запісная кніжка» (рэжысэра Жульен Дзювівіе) на Вэнэцыянскім фэстывалі ў 1937 годзе атрымаў прыз «найлепшы замежны фільм».

У 1942 годзе Фэрнандэль выступіў у ролі рэжысэра. Фэрнандэль зьняў тры фільмы:

• «Адэмар і цацка лёсу» (франц. «Adhemar ou le jouet de la fatalite») (1951)
• «Адрыян» (франц. «Adrien») (1943)
• «Прасьцяк» (франц. «Simplet») (1942)

У 1951 годзе Фэрнандэль зьняўся ў фільме рэжысэра Жульена Дзювівіе «Маленькі сьвет дона Камільлё», які паклаў пачатак сэрыі з шасьці фільмаў пра сельскага сьвятара дона Камільлё, якая доўжылася на працягу дзевятнаццаці гадоў.