Царква Сьвятога Мікалая (Дубна)

Царква Сьвятога Мікалая — помнік архітэктуры сярэдзіны XIX стагодзьдзя ў Дубне. Знаходзіцца ў заходняй частцы колішняга мястэчка^[a]. Дзее. Твор архітэктуры клясыцызму, які набыў рысы расейскай эклектыкі (мураўёўкі). Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Царква Сьвятога Мікалая.

Помнік гісторыі
Царква Сьвятога Мікалая
Царква Сьвятога Мікалая
Краіна	Беларусь
Вёска	Дубна
Каардынаты	53°26′40.1″ пн. ш. 24°22′13.25″ у. д.
Канфэсія	Беларуская праваслаўная царква
Эпархія	Гарадзенская і Ваўкавыская япархія[d]
Архітэктурны стыль	псэўдарускі стыль[d]
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Сьвятога Мікалая на мапе Беларусі Царква Сьвятога Мікалая
Царква Сьвятога Мікалая на Вікісховішчы

Гісторыя

Царква, 1915 г.

Мураваную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Дубне збудавалі ў 1844 годзе. У 1864 годзе праводзілася рэканструкцыя будынка царквы.

Архітэктура

Помнік архітэктуры клясыцызму, які набыў рысы эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Паводле аб’ёмна-прасторавай кампазыцыі гэта цэнтральна-сымэтрычны 4-стоўпны 5-купальны храм. Асноўны кубападобны аб’ём накрываецца 4-схільным дахам і завяршаецца купаламі-цыбулінамі. Пад яго кутамі узвышаюцца чатыры вежы-званіцы. Элемэнт-дамінанта кампазыцыі — галоўны сьветлавы барабан. У плястыцы выкарыстоўваюцца рысы клясыцызму (ордэрная сыстэма, трыкутныя франтоны на ўсіх фасадах, парапэты ды іншае) і дойлідзтва Маскоўскай дзяржавы (кілепадобныя нішы, купалы-цыбуліны).

Малітоўная заля павялічваецца адкрытым купальным сьветлавым барабанам, які падтрымліваецца кутнімі ветразямі. Інтэр’ер аздабляецца манумэнтальна-дэкаратыўнай фрэскавай размалёўкай. Апсыда вылучаецца 3-ярусным драўляным іканастасам-паўратондай (царскія вароты пачатку XIX ст., прывезеныя з в. Кустоўкі). Такі ж іканастас разьмяшчаецца ў правым прыдзеле. Асабліва шануюцца абразы XIX ст. «Сьвяты Мікалай», «Сьвяты Юры» і «Ян Багаслоў». Адметная рыса інтэр’еру — вузкая галерыя хораў, якая апярэзвае ўсходнюю, паўднёвую і паўночную сьцены. Значна павышаная салея (узвышэньне падлогі перад іканастасам) у алтарнай частцы ўтварае два клірасы, злучаных з усходу парай вежаў-званіцаў^[1].

Заўвагі

1. Афіцыйны адрас — вуліца Савецкая, 5А