Чаховічы

Чахо́вічы (Ляхавіцкія-Чаховічы) — баронскі шляхецкі род гербу Астоя.

Чаховічы
Герб Чаховічаў
Тытул	барон
Краіна паходжаньня	Вялікае Княства Літоўскае
Прызнаныя ў	Расейская імпэрыя

Гісторыя

Радавод пачынаецца з XVI стагодзьдзя, з часоў Жыгімонта III^[1].

Уладаньні

Паводле інвэнтароў 1697, 1742 і 1776 гг. роду належала сядзіба ў вёсцы Багданаў (цяпер Валожынскі раён, Менская вобласьць, Беларусь). Пасьля сьмерці Віктара Чаховіча перайшла яго сыну Казімеру (пам. у 1834 г). Пасьля сьмерці ўдавы Казімера яе прадалі з малатка адвакату Фэрдынанду Рушчыцу (1786—1848) гербу Ліс, жанатаму на Ганьне з Чаховічаў.

У 1741 г. род атрымаў ад Сулістроўскіх маёнтак Мацкоўцы (цяпер Пастаўскі раён, Віцебская вобласьць, Беларусь), які адабралі пасьля арышту Зыгмунта Чаховіча за ўдзел у паўстаньні Каліноўскага і прадалі за даўгі ў 1875 годзе разам з маёнткам Крашаны. У вёсцы на месцы сядзібы захавалася нетыповая пляноўка і штучныя ставы.

У канцы 19 стагодзьдзя Мечыслаў Чаховіч атрымаў ад бацькі Зыгмунта ў спадчыну фальварак Трусавічы (цяпер Лагойскі раён, Менская вобл.).

Прадстаўнікі

• Зыгмунт Чаховіч (1831—1907) — адзін з кіраўнікоў паўстаньня 1863—1864 гадоў.
• Бэрнард Чаховіч — завілейскі падкаморы, удзельнік паўстаньня 1830—1831 гадоў.
• Густаў Чаховіч (1837 — пасьля 1871) — удзельнік паўстаньня 1863—1864 гадоў.
• Лявон Чаховіч (1841—1913) — удзельнік паўстаньня 1863—1864 гадоў.