Эгер

Эгер (па-вугорску: Eger) — места на паўночным усходзе Вугоршчыны, адміністрацыйны цэнтар мэд’е Хэвэшу. Насельніцтва на 2009 год — 56 429 чалавек.

Хуткія факты

У XI стагодзьдзі кароль Іштван I заснаваў ля падножжа гор Бюк эпіскапства, зь якога й вырас Эгер. У 1241 годзе яго амаль цалкам разбурылі татара-манголы. Пазьней на прыгонным узгорку была адбудавана эпіскапская рэзыдэнцыя, а ў даліне рачулкі Эгер — новы горад. У 1552 годзе туркі ў першы раз паспрабавалі захапіць горад, але дарэмна. Аднак у 1596 годзе крэпасьць усё-такі апынулася ў руках ворага, і Эгер на 91 год трапіў пад уладу турак. Тым часам у горадзе будуюцца мячэты, лазьні й мінарэты, якія захаваліся дагэтуль. Пасьля зыходу турак Эгер ізноў стаў эпіскапскім горадам. У той жа час і зьявіліся пабудовы ў стылі «эгерскага барока», якія вызначаюць сёньня аблічча гораду.

Эгер — бастыён він

Места й яго навакольле — гістарычны вінаробны раён Вугоршчыны. Жыхары ледзь не 1000 гадоў займаюцца гадоўляй вінаграду й вытворчасьцю такіх вінаў, як Эгерская Бычыная Кроў, Эгерская Леанька, Харшлявэлю з Дэўрэ. Пасьля зьмены рэжыму Эгерскі вінаробны раён стаў хутка разьвівацца. Плошча вінаградных плянтацыяў узрасла дзякуючы перанасаджэньню традыцыйных і новых гатункаў на найлепшыя капальні (Надзь-Эгед, Пайдаш). Укаранілі дзейсную ў новых заходніх вінных культурах сыстэму АОС. Апроч ужо дзейснага дзяржаўнага вінаробнага заводу стварылі некалькі сотняў маленькіх і сярэдніх, якія сталі хутка разьвівацца. Дзякуючы гэтаму значна павялічылася якасьць прадукцыі. Узрост самых старадаўніх вінных скляпоў перавышае 400 гадоў, але і ў нашы дні працягваецца будаўніцтва новых.

Гісторыя

Эгер — бастыён він

Геаграфія й транспарт

Славутасьці

Вонкавыя спасылкі

Wikiwand - on