Юры Назаранка

Юры Генадзевіч Назаранка (нар. 17 красавіка 1976, Слонім, Гарадзенская вобласьць, БССР, СССР) — беларускі вайсковы дзеяч рэжыму Лукашэнкі. Першы намесьнік міністра ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь, генэрал-маёр з 2020 году. Фігурант санкцыйных сьпісаў ЭЗ, ЗША, шэрагу іншых краінаў.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Назаранка.

Юры Назаранка
Дата нараджэньня	17 красавіка 1976(1976-04-17) (49 гадоў)
Месца нараджэньня	Слонім, Гарадзенская вобласьць, БССР, СССР
Месца вучобы	Вайсковая акадэмія Рэспублікі Беларусь (1997)
Занятак	вайсковец
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 17 красавіка 1976 года ў Слоніме Гарадзенскай вобласьці. Бацька — афіцэр, служыў у вайскова–паветраных сілах. Сям’я пераяжджала разам з бацькам па розным кропкам былога Савецкага Саюзу, а пасьля распаду СССР вярнулася ў Беларусь.

У 1997 годзе скончыў факультэт унутраных войскаў Вайсковай акадэміі Рэспублікі Беларусь. Па яго заканчэньні быў разьмеркаваны ў 1-ю роту 3-й асобнай Чырвонасьцяжнай брыгады спэцыяльнага прызначэньня(en) (вайсковая часць 3214), камандаваў ротаю разьведкі спэцыяльнага прызначэньня, быў начальнікам штаба 1-га батальёну, камандзірам 3–га батальёну спэцыяльнага прызначэньня гэтай воінскай часьці. У 1998 годзе прайшоў кваліфікацыйныя выпрабаваньні на права нашэньня крапавага бярэту^[1].

З 2007 па 2009 год навучаўся на камандна-штабным факультэце Вайсковай акадэміі Рэспублікі Беларусь. У чэрвені 2009 году стаў першым намесьнікам камандзіра часьці — начальнікам штабу вайсковай часьці 5526 у Берасьці.

З сакавіка 2010 году па кастрычнік 2014 году служыў у розных падразьдзяленьнях Службы бясьпекі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь.

У кастрычніку 2014 году прызначаны камандзірам Спэцыяльнага атраду хуткага рэагаваньня, у лютым 2016 году — камандзірам спэцыяльнага атраду хуткага рэагаваньня 3-й асобнай Чырвонасьцяжнай брыгады спэцыяльнага прызначэньня(en): 16 сакавіка 2016 году міністар унутраных справаў Беларусі Ігар Шуневіч пераўтварыў Спэцыяльны атрад хуткага рэагаваньня (САХР) у вайсковую часьць 3032 у складзе 3-й асобнай Чырвонасьцяжнай брыгады спэцыяльнага прызначэньня(en). Рашэньне зацьвердзілі на прапанову камандзіра САХРа Назаранкі, бо ў атрада зьявіліся ўласныя службы^[2].

З сакавіка 2018 году кіраваў штабам Службы бясьпекі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь^[3]. 15 кастрычніка 2019 году прызначаны намесьнікам міністра ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь — камандуючым унутранымі войскамі^[4]. 18 чэрвеня 2020 году Назаранку прысвоена вайсковае званьне генэрал-маёру. 19 лістапада 2020 году прызначаны першым намесьнікам міністра ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь — начальнікам міліцыі грамадзкай бясьпекі^[5].

Назаранка кіраваў унутранымі войскамі, якімі ажыцьцяўлялася беспрэцэдэнтна жорсткае здушэньне мірных пратэстаў пасьля прэзыдэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 году^[6].

Узнагароды

• мэдаль «За адзнаку ў вайсковай службе»(be)
• мэдаль «За бездакорную службу»(be) I, II і III ступеняў

Санкцыі ЭЗ, ЗША й іншых краінаў

31 жніўня 2020 году ўключаны ў сьпіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію й забарона на ўезд у Летуву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяньнямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсыфікацыю прэзыдэнцкіх выбараў 9 жніўня й наступнае гвалтоўнае здушэньне мірных пратэстаў»^[7][8]. 29 верасьня 2020 году Назаранка быў дададзены ў санкцыйныя сьпісы Вялікабрытаніі^[9] й Канады^[10].

2 кастрычніка 2020 году Назаранку ўнесьлі ў сьпіс спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў ЗША й Чорны сьпіс Эўразьвязу^[11][12]. Пры абгрунтаваньні ўвядзеньня санкцыяў ЗША было адзначана, што Назаранка нясе адказнасьць за дзеяньні, якія падрываюць дэмакратычныя працэсы й інстытуты ў Беларусі: кіраўнік унутраных войскаў МУС, ён знаходзіўся на перадавой, здушая права на мірны пратэст, а таксама публічна падзякаваў вайскоўцам, якія ўдзельнічалі ў разгоне пратэстаў і журналістаў у Менску^[11]. Рада Эўрапейскага зьвязу^{[прыбраць шаблён]} пры ўвядзеньні санкцыяў адзначыла, што Назаранка як намесьнік міністра ўнутраных справаў і камандуючы ўнутранымі войскамі адказны за кампанію рэпрэсіяў і запалохваньня, якую праводзіць МУС, у прыватнасьці ўнутраныя войскі пад яго камандаваньнем, пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 2020 году, у прыватнасьці адвольныя арышты й жорсткае абыходжаньне, у тым ліку катаваньні, мірных дэманстрантаў, а таксама запалохваньне й гвалт у дачыненьні да журналістаў, застаўшыся актыўным пры рэжыме Лукашэнкі ў якасьці першага намесьніка міністра ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь — начальніка міліцыі грамадзкай бясьпекі^[13].

13 кастрычніка 2020 году да кастрычніцкага пакету санкцыяў ЭЗ далучылася Швайцарыя^[14][15], 20 лістапада — Альбанія, Ісьляндыя, Ліхтэнштайн, Нарвэгія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя й Украіна^[16].