Яніс Судрабкалн

Яніс Судрабкалн (па-латыску: Jānis Sudrabkalns, сапр. Арвід Судрабкалнс, да 1923 Арвід Пэйне; 17 траўня 1894, сяло Інчукалнс, Латвія — 4 верасьня 1975) — латыскі паэт. Заслужаны дзеяч культуры Латвіі (1943). Народны паэт Латвіі (1947). Акадэмік АН Латвіі (з 1973). Герой Сацыялістычнай Працы (1974).

Яніс Судрабкалн
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	17 (29) траўня 1894[1] Інчукалнс[d], Рыскі павет[d], Ліфляндзкая губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	4 верасьня 1975(1975-09-04)[2] (81 год) Рыга, Латвійская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Пахаваны	могілкі Райніса[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, паэт, палітык
Жанр	верш
Мова	латыская мова[3]
Узнагароды
Яніс Судрабкалн у Вікісховішчы

Творчасьць

Друкаваўся з 1909. Выступіў як рамантык (зборнік «Крылатая Армада», 1920). Зборнікі вершаў «Пераўтварэньні» (1924), «Ліхтар на ветры» (1931) адметныя эмацыянальнасьцю ды інтэлектуальнасьцю, віртуознасьцю формы. Гумарыстычныя і сатырычныя вершы ў зборніках «Трубадур на асле» (1921), «Джэнтльмен у бэзавым фраку» (1924). Паэтычныя зборнікі «У братняй сям’і» (1947), «Яшчэ адна вясна» (1964), «Ясень за вакном» (1969), «Летуценьнікам» (1974) прасякнуты грамадзянскімі матывамі. Аўтар кніг лірычных мініяцюр, публіцыстыкі.

Пераклаў на латыскую мову верш Янкі Купалы «Абвілася краіна». Аўтар верша «Памяці Купалы». Сярод перакладчыкаў яго вершаў на беларускую мову Эдзі Агняцьвет, Пятрусь Броўка, Сымон Блатун, Сьцяпан Гаўрусёў, Сяргей Грахоўскі, Алесь 3вонак, Васіль Зуёнак, Анатоль Кудравец, Еўдакія Лось, Максім Танк, Г. Шаранговіч і інш.

Прэміі і ўзнагароды

• Дзяржаўная прэмія СССР (1948)
• Дзяржаўная прэмія Латвіі (1965)

Беларускія пераклады

• Яшчэ адна вясна. Мн., 1969.
• У кн.: Латышская савецкая паэзія. Мн., 1984. Т. 1.
• У кн.: Песня Даўгавы. Мн., 1986.