Яўген Сахута

Яўген Міхайлавіч Сахута (нар. 15 лютага 1945, вёска Вечатарова Стаўпецкага раёну) — беларускі мастацтвазнаўца і этноляг. Доктар мастацтвазнаўства (1996), прафэсар (2004). Старшыня Беларускага саюзу майстроў народнай творчасьці (з 1992), сябра Міжнароднай арганізацыі з народнай творчасьці.

Яўген Сахута лац. Jaŭhien Sachuta
Дата нараджэньня	15 лютага 1945(1945-02-15) (80 гадоў)
Месца нараджэньня	Вечатарова, Старасьвержанскі сельсавет, Стаўпецкі раён, Баранавіцкая вобласьць, БССР, СССР
Месца вучобы	Мастацка-графічны факультэт ВДУ[d] (1972)
Занятак	мастацтвазнавец, этноляг
Навуковая сфэра	мастацтвазнаўства, этналёгія, этнаграфія
Месца працы	Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру Мастацтва
Навуковая ступень	доктар мастацтвазнаўства[d] (1996)
Узнагароды	За духоўнае адраджэньне[d] (2008)

Біяграфія

У 1972 годзе скончыў мастацка-графічны факультэт Віцебскага пэдагагічнага інстытуту. Працаваў настаўнікам у сярэдняй школе вёскі Залужжа. Паступіў у асьпірантуру Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру Акадэміі навук Беларусі, па сканчэньні якой пачаў працаваць у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру, пазьней — вядучы навуковы супрацоўнік Цэнтру дасьледаваньняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі.

У 1985—1991 гадох быў галоўным рэдактарам часопісу «Мастацтва Беларусі»^[1].

Навуковая дзейнасьць

Аўтарам звыш 20 манаграфіяў, а таксама шматлікіх публікацыяў у калектыўных працах, энцыкляпэдычных выданьнях, зборніках, перыёдыцы. Аўтар артыкулаў і адказная асоба ў рэдагаваньні фундамэнтальнай энцыкляпэдыі «Этнаграфія Беларусі» (1989 год), шасьцітомнай энцыкляпэдыі «Культура Беларусі» (2014 год).

Зьвяртае ўвагу на тое, што сярод шматлікіх крыжоў, вырабленых мясцовымі беларускімі майстрамі ў другой палове XIX — пачатку XX стагодзьдзя, няма ніводнага з касой папярочкай^[2].