Альбэрт Іпэль

А́льбэрт І́пэль (па-нямецку: Albert Ippel; 2 ліпеня 1885, Бэрлін — 1960, Мюнхэн) — нямецкі пэдагог, клясычны археоляг. Першы дасьледчык беларускага народнага мастацтва^[5].

Альбэрт Іпэль
па-нямецку: Albert Ippel
Дата нараджэньня	2 ліпеня 1885(1885-07-02)
Месца нараджэньня	Бэрлін, Нямецкая імпэрыя[1]
Дата сьмерці	1960[2][3][4][…]
Месца сьмерці	Мюнхэн, Нямеччына
Месца вучобы	Фрайбурскі ўнівэрсытэт[d] HU Berlin Бонскі ўнівэрсытэт
Занятак	мастацтвазнавец, археоляг, прафэсар унівэрсытэту, школьны настаўнік
Навуковая сфэра	археалёгія
Месца працы	Уроцлаўскі ўнівэрсытэт HU Berlin
Узнагароды

Жыцьцяпіс

Альбэрт Іпэль вывучаў клясычную археалёгію ў Фрайбургу, Бэрліне і Боне, і ў 1910 скончыў дактарантуру ў Бонскім унівэрсытэце.

Падчас Першай сусьветнай вайны апынуўся ў складзе 10-й нямецкай арміі на Беларусі, Тут заняўся вывучэньнем народнага мастацтва, у 1918 року зладзіў дзьве выставы — у Вільні і Менску, а таксама ўвёў тэрмін «беларускае мастацтва» (ням. die weissruthenische Kunst)^[6] у адрозьненьне ад польскага і расейскага і выдаў на гэтую тэму кнігу^[5].

У 1923—1940 выкладаў у Брэславе і Бэрліне. У 1940 атрымаў званьне ганаровага прафэсара археалёгіі Бэрлінскага ўнівэрсытэту. З 1947 року — ганаровы прафэсар унівэрсытэту Гамбургу. У той жа час працаваў дыктарам Райхсінстытуту фільмаў і выяваў у навуцы і навучаньні (ням. Reichsanstalt für Film und Bild in Wissenschaft und Unterricht).

З 1954 року на пэнсіі. У 1955 узнагароджаны ордэнам «За заслугі перад Фэдэратыўнай Рэспублікай Нямеччыны».

Сям’я

Быў жанаты зь Лётай Эрман (1886—1972), дачкой эгіптоляга Адольфа Эрмана.

Бібліяграфія

• Wilna ― Minsk: Altertümer und Kunstgewerbe : Führer durch die Ausstellung der Zeitung der 10. Armee / bearbeitet von Dr. Ippel. — Wilna: Dr. und Verlag Zeitung der 10. Armee, 1918.^[7]
• Каталог Минской областной выставки древностей и изящных изделий / Сост. А.Иппель. — Мн.: печать и издание «Газеты 10-й армии», 1918. — 38 с.
• Zur weissruthenischen Kunst // «Weissruthenien». — Berlin: herausgegeben von Walter Jager, 1919.
• Альбэрт Іпэль. Беларускае мастацтва. (Пераклаў М. Байкоў). // Вольны сьцяг : часопіс. — 1921. — № 1 (3). — С. 10, 11.
• Іпэль, А. Беларускае мастацтва = Zur Weissruthenischen Kunst / пер. зь ням. мовы З. Гарбаўца, М. Касьпяровіча. — Віцебск: Выданьне Віцебскага Акруговага Таварыства Краязнаўства, 1925. — 1000 ас.^[8]
• Pompeji. — Leipzig: E.A. Seemann, 1925. — (Berühmte Kunststätten).
• Neapel. — Leipzig: E.A. Seemann, 1927.^[7]
• Guss und Treibarbeit in Silber : Untersuchungen zu Antiken Modellabgussen des Pelizalus-Museums:Mit 5 Tafeln und 31 Textabbilidungen. — 1937.^[7]