Анакрэонт

Анакрэонт з вострава Тэас (Анакрэон, па-старажытнагрэцку: Ἀνακρέων, 570/559 — 485/478 да н.э.) — старажытнагрэцкі лірычны паэт. Быў уключаны ў кананічны сьпіс дзевяці лірыкаў вучонымі эліністычнай Александрыі.

Анакрэонт
па-старажытнагрэцку: Ἀνακρέων
Анакрэонт (Мармур, Люўр)
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 570 да н. э.[1][2] Тэас[d], Konak[d], Ізьмір, Турэччына[1]
Памёр	каля 485 да н. э.[1] Тэас[d], Konak[d], Ізьмір, Турэччына[1][2]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, пісьменьнік, эпіграматыст, гафмайстар
Жанр	паэзія
Мова	старажытнагрэцкая мова[1][3] і іянійская грэцкая мова[d]
Анакрэонт у Вікісховішчы

Біяграфія і творчасьць

Паходзіў з вострава Тэас (Малая Азія). Жыў на востраве Самасе, потым у Атэнах. Ствараў гімны, элегіі, эпіграмы, бяседныя песьні. Вершы пісаў на іянійскім дыялекце старажытнагрэцкай мовы.

Адзін зь першых лірыкаў Грэцыі. Пясьняр любові, весялосьці і сяброўскіх баляваньняў (вершы на гэтыя тэмы пазьней атрымалі назву анакрэантычных). Яго вершы радасныя, вясёлыя, жыцьцесьцьвярджальныя. Праўда, ён актыўна цікавіўся і палітыкай, а калі расчараваўся ў ёй, то шукаў забыцьцё ў каханьні і сяброўстве.

Да творчасьці Анакрэонта часта зьвяртаўся Максім Багдановіч.

Беларускія пераклады

• Песні і фрагменты. Пер. Л. Баршчэўскага. (Серыя «Паэты планеты»), 2019.