Жорж Дзюбі

Жорж Дзюбі (па-француску: Georges Duby; 7 кастрычніка 1919 — 3 сьнежня 1996) — францускі гісторык, прадстаўнік школы «Аналаў». Дасьледаваньні скіраваны на вывучэньне Сярэднявечча, асабліва яго эканамічнай і сацыяльнай структуры.

Жорж Дзюбі
па-француску: Georges Duby
Дата нараджэньня	7 кастрычніка 1919(1919-10-07)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	X акруга Парыжу[d], Парыж, Іль-дэ-Франс, Францыя[4]
Дата сьмерці	3 сьнежня 1996(1996-12-03)[1][2][5][…] (77 гадоў)
Месца сьмерці	Лё Талянэ[d][4]
Месца вучобы	Факультэт мастацтваў Парыжу[d] (1952)[6] Ліёнскі ўніверсітэт[d]
Занятак	гісторык, прафэсар унівэрсытэту, мэдыявіст, мастацтвазнавец
Навуковая сфэра	сярэдневяковая гісторыя[d]
Месца працы	Калеж дэ Франс[7] Унівэрсытэт Правансу — Экс-Марсэлю I[d] Унівэрсытэт Франш-Кантэ[d]
Сябра ў	Француская акадэмія[8], Акадэмія надпісаў і прыгожай пісьменнасьці[d][9][10], Каралеўская акадэмія французскай мовы і літаратуры[d][11], Acadèmia de Bones Lletres de Barcelona[d], Вугорская акадэмія навук, Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі[d], Амерыканская акадэмія медыевістыкі[d][12] і Амэрыканскае філязофскае таварыства[d]
Навуковы кіраўнік	Шарль-Эдмон Пэрэн[d]
Узнагароды	Гран-пры Рабэра[d] (1977) Канкур жэнэраль[d] ганаровы доктар Унівэрсытэту Сант’яга-дэ-Кампастэлі[d] (1992) ганаровы доктар Люблінскага каталіцкага ўнівэрсытэту[d] ганаровы доктар Каталіцкага ўнівэрсытэту Лювэну[d] Амбасадарская прэмія[d] (1973) прэмія Габэра[d] (1954) прэмія Габэра[d] (1963) Corresponding Fellow of the Medieval Academy of America[d] (1970)
Жорж Дзюбі ў Вікісховішчы

Біяграфія

1950—1951 — выкладаў ў Бэзансоне, а з 1951 па 1970 год — ва ўнівэрсытэце Марсэлю. Пазьней працаваў у Калеж дэ Франс. Чалец Францускай акадэміі.

Унёсак Дзюбі ў сацыяльную гісторыю палягае ў разглядзе людзей у межах сацыяльнай структуры, што адбівалася на іх дзеяньнях, а часта і вызначала іх. Яго цікавіла разьвіцьцё ў часовай і вельмі расьцягнутай пэрспэктыве, дзе знаходзілі месца асобныя гістарычныя падзеі і пэрсоны.

Бібліяграфія

• La Société aux XIe et XIIe siècles dans la région mâconnaise, Paris, Éditions de l’École des Hautes Études en Sciences Sociales, 1953.
• Le Dimanche de Bouvines (27 juillet 1214), Gallimard (Trente journées qui ont fait la France), Paris, 1973 (ISBN 2-07-032295-5). Duby y montre qu'un historien des Annales peut aussi, à l'occasion, traiter d'un événement.
• L'An Mil, Julliard, Paris, 1974 (ISBN 2-07-032774-4)
• Le Temps des cathédrales. L'Art et la société (980–1420), Gallimard, Paris, 1976 (Grand Prix Gobert 1977) (ISBN 2-07-029286-X)
• Les Trois Ordres ou l'imaginaire du féodalisme, Gallimard, Paris, 1978 (ISBN 2-07-028604-5)
• Le Chevalier, la Femme et le Prêtre. Le Mariage dans la France féodale, Hachette, Paris, 1981 (ISBN 2-01-279071-2)
• Guillaume le Maréchal ou le meilleur chevalier du monde, Fayard, Paris, 1984 (ISBN 2-07-032344-7). La biographie de Guillaume le Maréchal, qui s'élève dans la hiérarchie féodale par ses dons jusqu'à devenir l'un des hommes plus puissant du royaume d'Angleterre.
• Histoire de la vie privée, en co-direction avec Philippe Ariès (5 vol.), Le Seuil, Paris, 1985, ISBN 2-02-008987-4
  • T. 1, De l'Empire romain à l'an mil, ISBN 2-02-008986-6
  • T. 2, De l'Europe féodale à la Renaissance, ISBN 2-02-008992-0
  • T. 3, De la Renaissance aux Lumières, ISBN 2-02-009293-X
  • T. 4, De la Révolution à la Grande Guerre, ISBN 2-02-009455-X
  • T. 5, De la Première Guerre mondiale à nos jours, ISBN 2-02-009679-X
• Atlas historique mondial, Larousse, Paris, 2000, 350 pages (ISBN 2-03-505044-8).
• L'Histoire continue, Éditions Odile Jacob, 2001, ISBN 2-7381-1042-8
• Histoire de la France rurale, en co-direction avec Armand Wallon (4 vol.), Le Seuil, Paris, 1976