Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (Відзы)

Касьцёл Найсьсьвяцейшай Тройцы — помнік архітэктуры пачатку XX стагодзьдзя ў Відзах. Знаходзіцца ў цэнтры мястэчка, на гістарычным Рынку. Дзее. Твор архітэктуры нэаготыкі. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы.

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Найсьсьвяцейшай Тройцы
Касьцёл Найсьсьвяцейшай Тройцы
Краіна	Беларусь
Мястэчка	Відзы
Каардынаты	55°23′39″ пн. ш. 26°37′37″ у. д.
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Віцебская дыяцэзія
Архітэктурны стыль	нэаготыка
Аўтар праекту	Вацлаў Міхневіч
Дата заснаваньня	1914
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Найсьсьвяцейшай Тройцы на мапе Беларусі Касьцёл Найсьсьвяцейшай Тройцы
Касьцёл Найсьсьвяцейшай Тройцы на Вікісховішчы

Відзаўскі Траецкі касьцёл — адзін з найбольш выразных помнікаў архітэктуры нэаготыкі ў Беларусі.

Гісторыя

Будаваўся ў 1909—1914 гадох з чырвонай цэглы паводле праекту архітэктара Л. Вітан-Дубейкаўскага (магчыма, з Вацлавам Міхневічам). Фундатаркай сьвятыні была шляхцянка з Наўлянаў Мітаслаўская.

У Першую сусьветную вайну касьцёл атрымаў пашкоджаньні ад прыцэльнага агню расейскай артылерыі. Ягоныя вежы выкарыстоўваліся ў якасьці назіральнага пункту, дзеля ўсталяваньня кулямётаў, разьмяшчэньня снайпэраў. У 1920-я гады будынак касьцёла аднавілі.

У 1948 годзе касьцёл зачынілі савецкія ўлады. З 1950 годзе ў яго будынку зрабілі склад ільну, потым — збожжа, а пазьней у ім была спартовая заля. У 1989 годзе касьцёл вярнулі каталікам.

Архітэктура

Помнік архітэктуры нэаготыкі. Гэта 3-нэфавая 2-вежавая базыліка з 5-граннай апсыдай, 2-павярховымі закрысьціямі і трансэптам^[1]. Прыступкавыя вежы завяршаюцца вострымі 8-граннымі шатрамі. Паміж вежамі знаходзіцца трыкутны франтон, завершаны высокімі зубцамі. На галоўным фасадзе вылучаецца пэрспэктыўны партал з вімпэргам. Над ім — велізарнае акно-ружа, пераплёт якога выкладаецца зь фігурнай цэглы. На тарцы цэнтральнага нэфа ёсьць вежа-сыгнатурка з звонам.

У інтэр'еры нэфы падзяляюцца шэрагамі калёнаў складанага профілю. Скляпеньні бакавых нэфаў крыжовыя. Цэнтральны нэф мае драўляную роўную столь. Аўтэнтычная аздоба і арган не захаваліся.

Побач з касьцёлам знаходзіцца 2-павярховы будынак плябаніі, дзе ў наш час разьмяшчаецца лякарня.

Галерэя

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  З боку вуліцы Татарскай, 1915 г.
• 
  З боку вуліцы Татарскай, 1917 г.
• 
  З боку Рынку, 1916 г.
• 
  З боку Рынку, 1916 г.

• 
  З боку Рынку, 1917 г.
• 
  З боку Рынку, 1917 г.
• 
  З боку апсыды, 1916 г.
• 
  Галоўны фасад, 1919 г.

• 
  Бакавы фасад, 1917 г.
• 
  Бакавы фасад, 1918 г.
• 
  Інтэр'ер, 1917 г.
• 
  З боку вуліцы Віленскай, 1915 г.

• 
  З боку вуліцы Віленскай, 1916 г.
• 
  З боку Віленскага гасьцінца, люты 1918 г.
• 
  З боку Віленскага гасьцінца, 1918 г.
• 
  Агульны выгляд, 1917 г.

Сучасныя здымкі

• Сучасны стан
• 
  Агульны выгляд
• 
  Галоўны фасад
• 
  Інтэр'ер
• 
  Звон