Марыя Канапніцкая

Марыя Канапніцкая (па-польску: Maria Konopnicka; 23 траўня 1842, Сувалкі — 8 кастрычніка 1910, Львоў, Аўстра-Вугоршчына) — польская пісьменніца, паэтка, перакладчыца.

Марыя Канапніцкая
Maria Konopnicka
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася	23 траўня 1842(1842-05-23)[1][2][3][…] Сувалкі, Аўгустоўская губэрня, Царства Польскае, Расейская імпэрыя[4][5]
Памерла	8 кастрычніка 1910(1910-10-08)[1][2][3][…] (68 гадоў) Львоў, Цысьляйтанія[d], Аўстра-Вугоршчына[4][5]
Пахаваная	Лычакаўскія могілкі[d][6]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэтка, пісьменьніца, эсэістка, дзіцячая пісьменьніца, літаратурны крытык, перакладніца, змагарка за правы дзяцей, рэдактарка
Жанр	пазытывізм, рэалізм
Мова	польская мова[7] і нямецкая[8]
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Марыя Канапніцкая ў Вікісховішчы

Дэбютавала ў 1870 годзе. Аўтарка вершаў і рэалістычных навэлаў пра жыцьцё вёскі і гарадзкой беднаты, на грамадзкую і псыхалягічную тэматыку («Міласэрнасьць абшчыны», «Мэндаль Гданьскі» і інш.). Шырока вядомыя паэма М. Канапніцкай пра долю сялянаў-эмігрантаў «Пан Бальцэр у Бразыліі», аповесьць для дзяцей «Пра гномаў і сіротку Марысю», цыклі народных песьняў «З лугоў і палёў», «На жалейцы». Таксама вядомая як публіцыстка і літаратурны крытык.

Актыўна займалася дзейнасьцю па абароне правоў жанчынаў.

Беларускія рэцэпцыі

Марыя Канапніцкая ў 1888 годзе ў лісьце да Т.Ленартовіча пісала пасьля наведваньня Горадні:

Тое, што народзіцца там калісьці сярод люду, не будзе гэта Польшча і Літва, але Беларусь. Рысы, што сфармавала гісторыя, часам і няволяй будуць разбураны: рысы этнаграфічныя застануцца[9]