Натальля Гардзіенка

Ната́льля Гардзіéнка (дзявочае прозьвішча Арлова; (нар. 6 ліпеня 1977, Менск)) — беларуская гістарыца, архівістка, рэдактарка і пісьменьніца^[2]. Кандыдатка гістарычных навук (2003).

Натальля Гардзіенка лац. Natalla Hardzijenka
Дата нараджэньня	6 ліпеня 1977(1977-07-06) (48 гадоў) або 1977[1]
Месца нараджэньня	Менск, БССР, СССР
Месца вучобы	Ліцэй Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту гістарычны факультэт БДУ
Занятак	гісторык, архівістка
Навуковая сфэра	гісторыя[1] і архівазнаўства[d][1]
Месца працы	Менскі абласны інстытут разьвіцьця адукацыі[d] Інстытут парлямэнтарызму і прадпрымальніцтва Беларускі дзяржаўны архіў-музэй літаратуры і мастацтва[d]
Вядомая як	дасьледніца беларускай эміграцыі і дыяспары
Сябра ў	Згуртаваньне беларусаў сьвету Бацькаўшчына, Міжнародная асацыяцыя беларусістаў і Саюз беларускіх пісьменьнікаў
Навуковая ступень	кандыдатка гістарычных навук (2003)
Узнагароды

Жыцьцяпіс

Вучылася ў школах Менску, Саны (Емэн), Ліды. Скончыла Ліцэй БДУ. У 1994 годзе паступіла на гістарычны факультэт БДУ, спэцыялізавалася на катэдры Гісторыі Беларусі Старажытнага часу і Сярэдніх вякоў, займалася беларускай гісторыяй XVIII стагодзьдзя.

Па сканчэньні ўнівэрсытэту, некалькі месяцаў працавала настаўніцай гісторыі ў менскай школе.

У 1999 годзе паступіла ў асьпірантуру БДУ, у 2003 годзе абараніла кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Становішча жанчыны-шляхцянкі ў Вялікім Княстве Літоўскім у XVIII ст.»^[3]

Працавала выкладніцай катэдры гуманітарных дысцыплінаў у Менскім абласным інстытуце разьвіцьця адукацыі, з 2004 году — дэканка факультэту, з 2010 году — прарэктарка па вучэбнай працы.

З 2011 году дацэнтка катэдры ў Інстытуце парлямэнтарызму і прадпрымальніцтва.

Намесьніца дырэктара Беларускага дзяржаўнага архіву-музэю літаратуры і мастацтва (2015—2023).

Ад імя Беларускага гістарычнага таварыства падпісала ліст з пратэстам супраць затрыманьня 25 кастрычніка 2020 году гісторыка Алеся Краўцэвіча, які прыйшоў на акцыю, патрабуючы адстаўкі Лукашэнкі, вызваленьня палітзьняволеных і расьследаваньня злачынстваў супраць мірных пратэстоўцаў^[4].

Дзейнасьць

З 2002 году займаецца гісторыяй беларускай эміграцыі. Аўтарка кнігаў «Беларусы ў Аўстраліі: Да гісторыі дыяспары» (Мінск, 2004), «Беларусы ў Вялікабрытаніі» (Менск, 2010), «Рада БНР: Падзеі. Дакументы. Асобы» (разам з Лявонам Юрэвічам, Менск, 2013) і каля 100 артыкулаў^[5].

Сяброўка Саюзу беларускіх пісьменьнікаў^[6]. Сябра ўправы Згуртаваньня беларусаў сьвету «Бацькаўшчына», сябра Міжнароднай асацыяцыі беларусістаў.

З 2004 году адказная рэдактарка альманаху «Запісы Беларускага інстытуту навукі і мастацтва». Удзельнічае ў рэдагаваньні выданьняў кнігаў сэрыяў «Беларуская мэмуарная бібліятэка», «Бібліятэка Бацькаўшчыны», «Галасы Айчыны».

Узнагароджаная мэдалём 100 гадоў БНР Рады Беларускай Народнай Рэспублікі^[7].

Публікацыі

• Беларусы ў Аўстраліі: Да гісторыі дыяспары, Менск, 2004

• Беларусы ў Вялікабрытаніі, Менск, 2010

• Рада БНР: Падзеі. Дакументы. Асобы (разам з Лявонам Юрэвічам), Менск, 2013

• Хронікі БІНіМу (разам з Лявонам Юрэвічам), Менск, Кнігазбор, 2017

• Кніга могілак. Беларускія пахаванні ў свеце, (разам з Лявонам Юрэвічам), Kamunikat.org, 2024^[8].