Іван Ігнатавіч Малышэўскі

Іван Ігнатавіч Малышэ́ўскі^[1] (13 ліпеня 1828 — 11 студзеня 1897) — рускі гісторык царквы, славіст, асветнік, пісьменнік, доктар багаслоўя (1873).

Іван Ігнатавіч Малышэўскі
Дата нараджэння	13 (25) ліпеня 1828
Месца нараджэння	Нягневічы, Навагрудскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	11 (23) студзеня 1897 (68 гадоў)
Месца смерці	Кіеў, Кіеўская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Шчакавіцкія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	гісторык
Месца працы	Кіеўская духоўная акадэмія
Навуковая ступень	доктар багаслоўя[d]
Альма-матар	Кіеўская духоўная акадэмія Мінская духоўная семінарыя Жыровіцкае духоўнае вучылішча[d]
Член у	Маскоўскае археалагічнае таварыства[d] Гістарычнае таварыства летапісца Нестара[d] Рускі археалагічны інстытут у Канстанцінопалі[d] Славянскае дабрачыннае таварыства[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў мястэчку Нягневічы Навагрудскага павета Мінскай губерні ў сям’і святара. Скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча ў 1843 годзе, Мінскую духоўную семінарыю ў 1849 годзе, Кіеўскую духоўную акадэмію ў 1853 годзе. У 1853—1861 гадах бакалаўр, у 1861—1862 гадах экстраардынарны прафесар, з 1862 года ардынарны прафесар Кіеўскай духоўнай акадэміі^[2]. Выкладаў рус­кую гісторыю і гісторыю рускай царк­вы. У 1873 годзе за дысертацыю «Александрийский патриарх Мелетий Пигас и его участие в делах Русской Церкви» атрымаў ступень доктара багаслоўя^[3].

Памёр І. І. Малышэўскі 11 студзеня 1897 года. Пахаваны на Шчакавіцкіх могілках Кіеўскага Брацкага манастыра^[3].

Навуковая і грамадская дзейнасць

Аўтар шэрагу кніг і артыкулаў па гісторыі царквы, праблемах народнай адукацыі і царкоўнага жыцця ў Расіі^[2]. Сярод яго прац «Творы св. Кірылы Тураўскага з апісаннем яго жыцця» (1878), «Кірыл і Мяфодзій» (1885), «Заходняя Русь» у барацьбе за веру і народнасць" (вып. 1, 1895) і інш. Быў прыхільніка агульнаславянскага культурнага адзінства, аднак не выказваў схільнасцей да рускага панславізму^[1].

Быў членам Маскоўскага археалагічнага таварыства, Рускага археалагічнага інстытута ў Канстанцінопалі, Кіеўскай археалагічнай камісіі, правадзейным членам Кіеўскага аддзялення Славянскага дабрачыннага таварыства і інш. У якасці члена будаўнічага камітэта І. І. Малышэўскі прымаў удзел у будаўніцтве і канчатковай аздабленні Кіева-Уладзімірскага сабора, ганаровым старастам якога ён быў пасля абраны^[2].

Зноскі

1. Беларусь 1995.
2. Федотова М. А. Малышевский Иван Игнатьевич // Энциклопедия «Слова о полку Игореве»: В 5 т. — СПб.: Дмитрий Буланин, 1995. — Т. 3. К—О. — 1995. — С. 213—214. (руск.)
3. Иван Игнатьевич Малышевский Архівавана 10 лютага 2023. (руск.) // Мінская духоўная семінарыя