Іван Сідаравіч Кавалёў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кавалёў.

Іван Сідаравіч Кавалё́ў^[1] (29 мая 1913, Ярцава, Смаленская вобласць — 17 снежня 1987) — беларускі вучоны ў галіне прыкладной электронікі і радыётэхнікі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1969), доктар тэхнічных навук (1966), прафесар (1966). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Іван Сідаравіч Кавалёў
Дата нараджэння	29 мая 1913(1913-05-29)
Месца нараджэння	Ярцава, Духаўшчынскі павет[d], Смаленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	17 снежня 1987(1987-12-17) (74 гады)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР  Беларусь
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны электратэхнічны ўніверсітэт Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1966)
Навуковае званне	член-карэспандэнт АН БССР (1969)
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны электратэхнічны ўніверсітэт
Узнагароды	Медаль «За абарону Ленінграда» Медаль «У памяць 250-годдзя Ленінграда»

Біяграфія

Скончыў Ленінградскі электратэхнічны інстытут (1941). З 1947 года выкладчык, намеснік дэкана, дацэнт Ленінградскага электратэхнічнага інстытута. У 1953—1956 гг. намеснік дырэктара па вучэбнай і навуковай рабоце Таганрогскага радыётэхнічнага інстытута, у 1956—1962 гг. рэктар Разанскага радыётэхнічнага інстытута. З 1962 г. загадчык кафедры Беларускага політэхнічнага інстытута. У 1964—1973 гг. рэктар і да 1975 г. загадчык кафедры Мінскага радыётэхнічнага інстытута. У 1976 г. старшы навуковы супрацоўнік-кансультант Інстытута тэхнічнай кібернетыкі Акадэміі навук БССР. З 1977 г. загадчык лабараторыі Аддзела фізікі неразбуральнага кантролю АН БССР (з 1980 г. Інстытут прыкладной фізікі).

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы ў галіне радыёэлектронікі звышвысокіх частот. Заснавальнік новага для Беларусі навуковага напрамку — мініяцюрызацыі хваляводных трактаў, прыбораў і прылад ЗВЧ. Выканаў даследаванні па тэорыі накіроўвалых сістэм і рэзанатараў, праблемах антэна-фідэрнай прылад і распаўсюджвання радыёхваль. Прапанаваў і распрацаваў метад разліку электрычных ратаметров сіметрычных і несіметрычных паласковых хваляводаў з паветраным запаўненнем. Правёў разлік радыёланцугоў на тунэльных дыёдах.

Аўтар 57 навуковых прац, у тым ліку 4 манаграфій, 4 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходніцтвы.

Узнагароды

• Ордэн Чырвонага Сцяга (1944)^{[крыніца?]},
• ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1967),
• ордэн Чырвонай Зоркі,
• ордэн Айчыннай вайны 2 ступені,
• медаль «За абарону Ленінграда»,
• медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
• медаль «У памяць 250-годдзя Ленінграда»,
• медалі.

Навуковыя працы

• Расчет затухания волн в прямоугольных волноводах при помощи комплексного вектора электромагнитного поля. — М., 1956.
• Основы теории и расчета устройств СВЧ: Радиоволноводы и резонансные системы — Минск, 1972.
• Прикладная электродинамика. — Минск, 1978.

Зноскі

1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7.