Ізяслаў Мсціславіч

Ізяслаў Мсціславіч, у хрышчэнні Панцеляймон (1097 — 18 лістапада 1154) — князь курскі (1127—1130), полацкі (1130—1132), пераяслаўльскі (1132), менскі, тураўскі і пінскі (1132—1134), валынскі (1135—1146), вялікі князь кіеўскі (1146—1154). Бацька кіеўскага князя Мсціслава Ізяславіча, дзед першага галіцка-валынскага князя Рамана Мсціславіча. Заснавальнік валынскай дынастыі Ізяславічаў.

Ізяслаў Мсціславіч
Ізяслаў Мсціславіч на фрэсцы ў маскоўскім Новаспаскім манастыры, 1680-я гады.
князь полацкі 1130 — 1132
Папярэднік	Давыд Усяславіч
Пераемнік	Святаполк Мсціславіч
князь курскі 1127 — 1130
князь пераяслаўскі 1132 — 1133
Папярэднік	Юрый Далгарукі
Пераемнік	Вячаслаў Уладзіміравіч
1142 — 1146
Папярэднік	Вячаслаў Уладзіміравіч
Пераемнік	Мсціслаў Ізяслававіч
князь валынскі 1135 — 1142
Папярэднік	Андрэй Уладзіміравіч
Пераемнік	Святаслаў Усеваладавіч
1146 — 1151
Папярэднік	Святаслаў Усеваладавіч
Пераемнік	Святаполк Мсціславіч
Вялікі князь кіеўскі 1146 — 1149
Папярэднік	Ігар Ольгавіч
Пераемнік	Юрый Далгарукі
1151 — 1154
Папярэднік	Юрый Далгарукі
Пераемнік	Расціслаў Мсціславіч
Нараджэнне	1097
Смерць	13 лістапада 1154[1][2][…]
Род	Манамахавічы[d]
Бацька	Мсціслаў Уладзіміравіч
Маці	Хрысціна Інгесдотэр
Жонка	Агнеса фон Штаўфен[d] і Bagrationi, daughter of Demetrius I of Georgia[d]
Дзеці	Мсціслаў Ізяславіч, Яраслаў Ізяславіч[d], Еўдакія Ізяслаўна[d], Яраполк Ізяславіч[d] і Ізяслаўна Рагвалодава[d][3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сын кіеўскага князя Мсціслава Уладзіміравіча, унук Уладзіміра Манамаха. У 1128 годзе як курскі князь браў удзел у вялікім паходзе на Полацкую зямлю. Падчас паходу заняў Лагойск, каля якога яму здаўся князь Брачыслаў, узяўшы лагажан і Брачыслава, Ізяслаў пайшоў да Ізяслаўля, дзе злучыўся з іншымі ўдзельнікамі пахода. Пасля высылкі ў 1129 годзе полацкіх князёў у Візантыю атрымаў у княжанне Полацк. У 1132 годзе пераведзены ў Пераяслаўль, потым у Менск, атрымаўшы да яго Тураў і Пінск. У 1134 годзе паехаў у Ноўгарад і быў пераведзены на княжанне ва Уладзімір-Валынскі. У 1146 годзе стаў вялікім кіеўскім князем, жорстка расправіўся са сваім дзядзькам тураўскім князем Вячаславам Уладзіміравічам, які раней захапіў у яго шэраг гарадоў.