Іна Авелеўна Бярозкіна

Іна Авелеўна Бярозкіна (у дзявоцтве Брэгман; нар. 9 красавіка 1937, Менск) — беларускі архітэктар. Дачка беларускага архітэктара Авеля Брэгмана.

Іна Авелеўна Бярозкіна
Дата нараджэння	9 красавіка 1937(1937-04-09) (88 гадоў)
Месца нараджэння	Менск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР
Бацька	Авель Пінхусавіч Брэгман
Альма-матар	БПІ (1960)
Месца працы	Белдзяржпраект Белдзіпрааграхарчпрам
Член у	Саюз архітэктараў СССР

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бярозкіна.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Брэгман.

Біяграфія

Скончыла ў 1960 годзе Беларускі політэхнічны інстытут з адзнакай (выкладчыкі Г. Заборскі, Н. Я. Трахтэнберг, У. А. Кароль (кіраўнік дыпломнага праекта)). У 1960—1968 гадах архітэктар, кіраўнік групы Белдзяржпраекта, у 1968—1990 гадах галоўны архітэктар праектаў Паўнзахдзіпрахарчпрама (Белдзіпрахарчпрам).

Член Саюза архітэктараў СССР з 1967 года. Пражывала ў Мінску.

Творчасць

Асноўныя працы: рэканструкцыя (частковая) і капітальны рамонт ДАВТ БССР (1966—1967, у асаўтарстве за В. Б. Ладыгінай); комплекс харчовых прадпрыемстваў у г. Чарджоу, Туркменістан (1971—1973, у І. Байцовым); комплекс адміністрацыйна-вытворчых будынкаў прадпрыемства ў г. Клайпеда, Літва (1975—1977, намінацыя на Дзяржаўную прэмію Літоўскай ССР); комплекс харчовых прадпрыемстваў у г. Набярэжныя Чаўны, Татарстан (1975—1980); адміністрацыйна-лабараторны корпус Мінскага маргарынавага завода (1979—1980); комплексы адміністрацыйна-вытворчых будынкаў прадпрыемстваў у гарадах Талін (1973—1975) і Нарва, Эстонія (1979—1981); комплекс вытворчых, адміністрацыйных і дапаможных будынкаў прадпрыемства ў г. Санкт-Пецярбургу на скрыжаванні вуліц В. Форш і Ціміразеўскай (1982—1985); праект культурна-асветнага цэнтра з кінаканцэртнай залай і басейнам у г. Бабруйску (1990—1991, інжынерная частка, архітэктурная акустыка—сумесна са спецыялістамі Лендзіпратэатра, Лендзіпрагара); комплекс будынкаў кандытарскага цэха ў Вільнюсе, Літва (1981-1983); кандытарская фабрыка (1986-91) і паліграфічная вытворчасць (1987-90) у комплексе харчовых прадпрыемстваў у прамвузле «Дражня» ў г. Мінску. Сярод ажыццёўленых прац: інтэр’еры кінатэатра «Партызан» (1964-66), кафэ «Каменная кветка» (1963-65) па вул. Талбухіна ў г. Мінску, прадпрыемства ЛВА Ленкандытарпрама ў г. Ленінградзе (1979-80), харчовыя прадпрыемствы ў гарадах Ціхвін (1982), Кінгісеп (1987-89) Ленінградскай вобл., у г. Савецку Калінінградскай вобл., Тутаеве Яраслаўскай вобл. (1986-91) і інш. Праекты прадпрыемстваў і комплексаў у гарадах Мінску (завод эндакрынных прэпаратаў, рэканструкцыя фабрыкі «Камунарка»), Волагдзе, Магнітагорску, Екабпілсе ў Латвіі (1976), Андыжане ва Узбекістане (1972); конкурсныя і тыпавыя праекты харчовых прадпрыемстваў.

Аўтар публікацый у часопісе «Архітэктура і будаўніцтва», у зборніку «Архітэктура ў імя жыцця».

Зноскі