Адносная шчыльнасць

Адносная шчыльнасць матэрыялу або вадкасці — гэта тэрмін, які выкарыстоўваецца для вызначэння адзінкавай масы матэрыялу або вадкасці, уяўляе сабой адносіну шчыльнасці (масы на адзінку аб'ёму) рэчывы да шчыльнасці (маса адной адзінкі аб’ёму) ад эталоннага рэчывы. Тэхнічнае абазначэнне адноснай шчыльнасці, таксама вядомай як шчыльнасць, — ${\displaystyle \rho }$, вымяраецца ў кг/м³. Эталонным рэчывам для вадкасцяў амаль заўсёды з’яўляецца вада і паветра для газаў. Тэмпература і ціск павінна быць паказана, як для ўзору, так і для эталона. Ціск амаль заўсёды роўны 1 атм (101,325 кПа). Тэмпературы для узораў і эталонаў вар’іруюцца ў залежнасці ад галіны. У брытанскай практыцы піваварства адносная шчыльнасць, як паказана вышэй, памнажаецца на 1000.^[1] Адносная шчыльнасць звычайна выкарыстоўваецца ў прамысловасці як просты сродак атрымання інфармацыі аб канцэнтрацыі раствораў розных матэрыялаў, такіх як расолы, вуглевадароды, цукровыя растворы (сіропы, сокі, мёд, піваварныя сусла і г.д.) і кіслоты.

Тэсціраванне адноснай шчыльнасці паліва

Зноскі

1. Hough, J.S., Briggs, D.E., Stevens, R and Young, T.W. Malting and Brewing Science, Vol. II Hopped Wort and Beer, Chapman and Hall, London, 1991, p. 881