Акім Міхайлавіч Шаўчэнка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Шаўчэнка.

Акім Міхайлавіч Шаўчэнка (28 лістапада (11 снежня) 1902, в. Карма, Гомельскага павета, Магілёўскай губерні — 12 снежня 1980, Мінск) — беларускі савецкі мастак-жывапісец.

Акім Міхайлавіч Шаўчэнка
Дата нараджэння	28 лістапада (11 снежня) 1902
Месца нараджэння	Карма, Гомельскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	12 снежня 1980(1980-12-12) (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  Беларуская ССР
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Жанр	партрэт, пейзаж і нацюрморт
Вучоба	Гомельскі дзяржаўны педагагічны каледж імя Л. С. Выгоцкага[d] (1920-я) Вышэйшыя мастацка-тэхнічныя майстэрні Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна
Уплыў на	Міхаіл Андрэевіч Савіцкі, Май Вольфавіч Данцыг, Георгій Георгіевіч Паплаўскі, Віктар Аляксандравіч Грамыка, Васіль Пятровіч Шаранговіч і Уладзімір Міхайлавіч Рубцоў
Член у	Беларускае пралетарскае студэнцкае зямляцтва
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыўшы ў 15 гадоў мясцовую школу, паступіў вучыцца ў настаўніцкую семінарыю ў Гомелі. Паралельна займаўся ў студыі выяўленчага мастацтва ў мастака-акварэліста і графіка Сяргея Іванавіча Грамыкі, выпускніка Кіеўскага мастацкага вучылішча, вучня вядомага ўкраінскага педагога Фёдара Крычэўскага. Увосень 1920 стаў наведваць мастацкую студыю імя Міхаіла Урубеля ў Клубе чыгуначнікаў. Выкладаў там мастак Афанасій Сцяпанавіч Сазонаў, а адным з вучняў быў будучы вядомы беларускі жывапісец Георгій Ніскі. У 1921 годзе паступіў у Гомельскае педагагічнае вучылішча. Усвядоміўшы, што асноўным прызначэннем з'яўляецца выяўленчае мастацтва, з'ехаў вучыцца ў Маскву, у УМАТЭМАЙС, а затым у ленінградскі Інстытут пралетарскага выяўленчага мастацтва. Выкладчыкамі яго былі Сяргей Герасімаў, Аляксандр Дрэвін, Давід Штэрэнберг.

З'яўляўся ўдзельнікам Вялікай Айчыннай вайны, быў узнагароджаны ордэнамі за баявыя заслугі.

З 1945 года жыў і працаваў у г. Мінску.

Выкладаў у Мінскім мастацкім вучылішчы (1947 — 1959). Сярод яго вучняў мастакі Міхаіл Андрэевіч Савіцкі, Май Вольфавіч Данцыг, Георгій Георгіевіч Паплаўскі, Віктар Аляксандравіч Грамыка , Васіль Пятровіч Шаранговіч, Леанід Дударэнка і іншыя^[1].

З 1940 сябра Саюза мастакоў БССР.

Творчасць

Плытагоны. 1932

Працаваў у розных жанрах станковага жывапісу. Быў аўтарам цыкла фігуратыўных палотнаў пра Янку Купалу і Якуба Коласа, шэрагу партрэтаў сучаснікаў, пейзажаў, нацюрмортаў. Яго твор «Плытагоны», напісаны ў 1932 годзе, быў прызнаны адным з лепшых сярод прадстаўленых у рамках Першай Дэкады беларускага мастацтва і літаратуры ў Маскве ў 1940 годзе.

Творчая спадчына мастака захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондзе Беларускага саюза мастакоў.

Вядомыя творы

• «Вяжуць снапы»
• «Тынкоўшчыцы»
• «На торфараспрацоўках»
• «Лес — будоўлям»
• «Горад абнаўляецца»
• «У саўгасе “Брылёва”»
• «У Дзень Перамогі»
• «Вячэрні Мінск»
• «Аб гераічным мінулым»

Памяць

«Белпошта», 2002 год

У 2002 годзе, да 100-годдзя з дня нараджэння мастака, РУП «Белпошта» выпусціла памятны канверт з партрэтам Акіма Шаўчэнкі на фоне яго твора «Плытагоны» (1932). Мастак канверта - Г. Долбік. Тыраж - 98900 асобнікаў^[2].

Зноскі

1. Барыс Крэпак «Свае ўспаміны напішу Вам у лісце…»/ «Культура і мастацтва» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 28 ліпеня 2014. Праверана 21 ліпеня 2014.
2. Беларускія капэрты, 2002 год