Алег Сяргеевіч Пафераў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пафераў.

Алег Сяргеевіч Пафераў (нар. 2 жніўня 1949) — беларускі дзяржаўны, ваенны і дыпламатычны дзеяч. Былы Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Беларусь у Венесуэле і па сумяшчальніцтве ў Балівіі і Эквадоры. Генерал-лейтэнант^[1].

Алег Сяргеевіч Пафераў
Нараджэнне	2 жніўня 1949(1949-08-02) (76 гадоў) Ленгер, Талебійскі раён[d], Паўднёва-Казахстанская вобласць, Казахская ССР, СССР
Адукацыя	Горкаўскае зенітна-ракетнае вучылішча СПА, Ваенная Інжынерная радыётэхнічная акадэмія супрацьпаветранай абароны Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі
Дзейнасць	дыпламат, ваенны
Ваенная служба
Званне	Генерал-лейтэнант
Узнагароды	Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені Ордэн Пашаны, Беларусь

Біяграфія

Нарадзіўся 2 жніўня 1949 года ў г. Ленгеры Чымкенцкай вобласці Казахскай ССР. Па нацыянальнасці беларус. У 1969 годзе з адзнакай скончыў Горкаўскае зенітна-ракетнае вучылішча СПА, а ў 1977 годзе — Ваенную інжынерную радыётэхнічную акадэмію супрацьпаветранай абароны. У 1999 годзе скончыў Ваенную акадэмію Генеральнага штаба Узброеных сіл Расійскай Федэрацыі.

З 1966 па 2006 год праходзіў службу ва Узброеных Сілах СССР і Рэспублікі Беларусь на розных камандных і інжынерных пасадах. З 2001 года па 2006 год з’яўляўся камандуючым Ваенна-паветранымі сіламі і войскамі супрацьпаветранай абароны Беларусі. Пазней звольнены з арміі па ўзросце.

Указамі прэзідэнта Беларусі ад 5 снежня 2007 года №618 і 686 стаў упаўнаважаным па вядзенні перамоў па праекце пагадненняў аб супрацоўніцтве ў інтарэсах стварэння адзінай сістэмы СПА і сістэмы радыёэлектроннай барацьбы Венесуэлы, а таксама аб знаходжанні на яе тэрыторыі беларускіх вайскоўцаў^[2]. Пасля заключэння дагавораў, у перыяд з 2008^[3] па 2013^[4] гады, з’яўляўся кіраўніком групы беларускіх вайсковых саветнікаў пры Узброеных сілах Венесуэлы.

Адначасова ў 2006—2011 гадах з’яўляўся намеснікам старшыні Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта Рэспублікі Беларусь. Далей па 2012 год быў галоўным экспертам па знешнеэканамічных пытаннях ЗАТ «Белтэхэкспарт».

31 ліпеня таго ж года прызначаны паслом у Венесуэле. 23 студзеня 2013 года акрэдытаваны па сумяшчальніцтве ў Эквадоры, а 31 мая — у Балівіі.

Займаў пасаду пасла ў Эквадоры па сумяшчальніцтве да 2014 года^[5], пасады пасла ў Венесуэле і па сумяшчальніцтве ў Балівіі — да 2020 года^[6].

Жанаты. Мае дваіх дзяцей.

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, «За службу Радзіме» III ступені, ордэнам Пашаны і 20-ю медалямі.

Зноскі

1. Минск помог Каракаса создать систему ПВО, но не может добиться оплаты Архівавана 29 лістапада 2020.
2. Полетели шапки военных и пограничников
3. Беларусь — Венесуэла: тайны политического альянса(недаступная спасылка)
4. Лукашенко заявил, что Белоруссия разрабатывала для Венесуэлы план обороны
5. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ 2 мая 2014 г. № 197
6. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ 25 июня 2020 г. № 239