Альфонса Беарлегі

Альфонса Беарлегі Канэт (ісп.: Alfonso Beorlegui Canet; 26 студзеня 1888 — 29 верасня 1936) — іспанскі ваенны дзеяч, палкоўнік.

Альфонса Беарлегі
Дата нараджэння	26 студзеня 1888(1888-01-26)[1]
Месца нараджэння	Эстэлья[d], Навара, Іспанія
Дата смерці	29 верасня 1936(1936-09-29) (48 гадоў)
Месца смерці	Сарагоса, правінцыя Сарагоса, Арагон, Іспанія[2]
Альма-матар	Toledo Infantry Academy[d]
Грамадзянства	Іспанія
Род войскаў	Сухапутныя войскі Іспаніі[d]
Званне	палкоўнік
Бітвы/войны	грамадзянская вайна ў Іспаніі

Біяграфія

У 22 гады паступіў у Таледскую пяхотную акадэмію.

З 1913 года служыў у Марока, дзе прайшоў большую частку сваёй ваеннай кар’еры. У 1930 годзе атрымаў званне палкоўніка. Падчас паўстання Хака ў 1930 годзе выступіў супраць мяцежнікаў, але трапіў да іх у палон. У пачатковы перыяд грамадзянскай вайны ў Іспаніі далучыўся да нацыяналістаў^[3].

У ліпені 1936 года быў сярод кіраўнікоў паўстання ў Памплоне.

Эмілія Мола прызначыў Беарлегі камандуючым грамадзянскай і штурмавой гвардый. Падчас баёў за Навару ён узначаліў калону, якая наступала на Гіпускаа і Ірун. У апошнім афіцэр быў паранены ў сцягно. Ад яе пайшла гангрэна, ад якой той і сканаў.