Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі
рускі і беларускі інжынер-архітэктар From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі (1858 — 1911) — расійскі і беларускі грамадзянскі інжынер і архітэктар[1].
Remove ads
Біяграфія
Дзяцінства і адукацыя
Першапачатковаю адукацыю атрымаў у прыватным рэальным вучылішчы ў Пецярбургу. У 1876 годзе атрымаў у Будаўнічае вучылішча[1].
Прафесійная дзейнасць
У 1883 годзе быў выпушчаны са званнем грамадзянскага інжынера па першым разрадзе і тады ж прыкамандзіраваны да Тэхнічна-будаўнічага камітэту[1]. Разам з тым ён займаўся прыватнай практыкай у Пецярбургу і быў архітэктарам акцыянернага таварыства складоў вогненебяспечных тавараў на воставе Галадае, дзе займаўся пабудовай мураваных, драўляных і толевых баракаў для складу тавараў. У 1886 годзе А. Альхоўскі прызначаны на пасаду малодшага архітэктара ў магілёўскае губернскае праўленне, а з 1887 года складаўся губернскім інжынерам і архітэктарам люблінскага губернскага праўлення[1].
Remove ads
Творчасць
Асобныя творы

- 1886-92:
- Свята-Троіцкая царква ў в. Вялікая Зімніца Слаўгарадскага раёна (не захавалася)[1]
- Свята-Мікольская царква на 350 чалавек у в. Дратаве Любартаўскага павета Люблінскай губерні (па праекце В. І. Сычугова)[1]
- Будынак для турэмнай адміністрацыі, флігель для бані, пральні і сушыльні і царква пры люблінскай турме[1]
- 1912-15:
- Царква Алексія мітрапаліта Маскоўскага (пабудавана ў 1906, зачынена ў 1921, у 1923 перанесена на могілкі і асвечана як Мікольская, страчана ў 1934) у в. Тайцах Гатчынскага раёна Ленінградскай вобласці[2][3][4]
Remove ads
Зноскі
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads