Аляксандр Юліянавіч Бранавіцкі

Аляксандр Юліянавіч Бранавіцкі (29 сакавіка 1914, в. Танежыцы, Слуцкі раён — 24 ліпеня 1975) — беларускі савецкі вучоны ў галіне патафізіялогіі. Член-карэспандэнт АН БССР (1950), доктар медыцынскіх навук (1940), прафесар (1948). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1971)^[1].

Аляксандр Юліянавіч Бранавіцкі
Дата нараджэння	29 сакавіка 1914(1914-03-29)
Месца нараджэння	Танежыцы, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	24 ліпеня 1975(1975-07-24) (61 год)
Грамадзянства	Беларуская ССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	патафізіялогія
Месца працы	Іркуцкі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт[d] Маскоўскі медыцынскі стаматалагічны інстытут[d] Інстытут тэарэтычнай медыцыны АН БССР[d] Інстытут аховы мацярынства і дзяцінства Міністэрства аховы здароўя БССР[d] Мінскі медыцынскі інстытут
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	член-карэспандэнт АН БССР, прафесар
Альма-матар	2-і Ленінградскі медыцынскі інстытут[d] (1936)
Навуковы кіраўнік	А. Д. Спяранскі
Партыя	КПСС

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бранавіцкі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і^[2]. Скончыў 2-і Ленінградскі медыцынскі інстытут у 1936.

Пасля абароны дысертацыі А. Ю. Бранавіцкі ў 1941-44 загадваў кафедрай патафізіялогіі ў Іркуцкім медыцынскім  (руск.)^[2]. У 1944-50 у Інстытуце агульнай і эксперыментальнай паталогіі Маскоўскага стаматалагічнага інстытута  (руск.)^[2]. З 1950 дырэктар Інстытута тэарэтычнай медыцыны АН БССР, у 1953-59 загадчык аддзела ўзроставай фізіялогіі Інстытута аховы мацярынства і дзяцінства Міністэрства аховы здароўя БССР. У 1958-63 загадчык кафедры патафізіялогіі, прарэктар па навуковай рабоце Мінскага медыцынскага інстытута^[1][3].

Навуковая дзейнасць

Аўтар прац па праблемах рэактыўнасці арганізму  (руск.), шоку, следавых рэакцый у паталогіі, ролі нервовай рэцэпцыі ў паталогіі, кампенсатарных прыстасаваннях і метадалагічных пытаннях медыцыны. Займаўся даследаваннямі дваістай, унутрана супярэчлівай прыроды хваробы, прыроды злаякасных новаўтварэнняў^[1].

Навуковыя працы

Аўтар больш за 40 навуковых прац^[3].

Асноўныя працы^[3]:

• Влияние выключения дистантных анализаторов на течение патологических процессов // Современные вопросы нервизма в физиологии и патологии. М., 1958.
• Опухолевый рост как следствие утраты компетентности соматических клеток к нервнотрофическим влияниям // Нейрогуморальные механизмы заболевания и выздоровления. М., 1971.
• Динамика взаимоотношения патологических и компенсаторных реакций организма при некоторых формах нарушения кровообращения. Мн.: Беларусь, 1974 (в соавт.).

Узнагароды

Узнагароджаны медалямі^[3].

Зноскі

1. Броновицкий Александр Юлианович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 83. — 737 с.
2. АЛЕКСАНДР ЮЛИАНОВИЧ БРОНОВИЦКИЙ (руск.)
3. Член-корреспондент БРОНОВИЦКИЙ Александр Юлианович (руск.)