Аляксандр Парфір’евіч Ярэміч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ярэміч.

Аляксандр Ярэміч (1876 — 1920) — урач, грамадскі дзеяч, мецэнат. Знаёмы Янкі Купалы^[1].

Аляксандр Ярэміч
Імя пры нараджэнні	Аляксандр Парфіравіч Ярэміч
Род дзейнасці	урач, мецэнат
Дата нараджэння	1876
Месца нараджэння	Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1920
Месца смерці	Благавешчанск, Далёкаўсходняя рэспубліка
Месца пахавання	Благавешчанск
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расійская рэспубліка  РСФСР[d]
Месца працы	Імператарская медыка-хірургічная акадэмія[d]
Альма-матар	медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[d] (1903) Імператарская медыка-хірургічная акадэмія[d] (1906)

Жыццяпіс

Скончыў Ваенна-медыцынскую акадэмію ў Пецярбургу ў 1904 годзе. Доктар медыцынскых навук (1913). Працаваў хірургам у шпіталях Пецярбурга, Томска, Благавешчанска, на Ленскіх залатых прыісках у Сібіры. Удзельнік культурна-грамадскага руху беларусаў у Пецярбургу. У 1916—1917 гадах — член Пецярбургскага камітэта Беларускага таварыства па аказанні дапамогі пацярпелым ад вайны. Садзейнічаў адкрыццю дзіцячых ясляў, школаў для дзяцей уцекачоў. Пазней працаваў у Хабараўскім краі^[1].

Аляксандр Ярэміч і Янка Купала

Пазнаёміўся з Я. Купалам у 1910 годзе. У 1913 годзе за ўласныя сродкі выдаў зборнік Я. Купалы «Шляхам жыцця». Купала адрасаваў А. Ярэмічу на зборніку сваё прысвячэнне: «Шчыра паважанаму доктару А. П. Ярэмічу гэту кніжку пасвячаю. Аўтар»^[1].

Алесь Пашкевіч гэтак апісвае абставіны гэта падзеі ў сваім рамане-біяграфіі «Круг»:

...Сяргей Ясенін затым лёгка стукнуў Дубоўку па спіне, падміргнуў яму: – Ты, гэта… Купалу скажы, што я на яго не крыўдую! – і, пабачыўшы Дубоўкава нейразуменне, блытана патлумачыў прычыну сваёй магчымай «крыўды»: у 1913 годзе ў Піцеры ён займаўся ў народным універсітэце імя Шаняўскага. Тады ўжо паспеў падрыхтаваць першы зборнік «Радуница». Знайшоўся фундатар – доктар Аляксандр Ярэміч, дырэктар Елісееўскай бальніцы. На фінансаванне яму прапанавалі дзве кнігі: «Радуницу» і «Шляхам жыцця» Янкі Купалы. Доктар-фундатар аддаў перавагу Купалавай. А «Радуница» з'явілася праз тры гады...[2]

Зноскі

1. Янка Купала: Энцыкл. даведнік. — Мн., БелСЭ, 1986. — Артыкул «Ярэміч». — C. 701.
2. Пашкевіч, Алесь. Круг: раман-біяграфія (нявызн.)(недаступная спасылка). Дзеяслоў. Літаратурна-мастацкае і публіцыстычнае выданне. №12. (24 мая 2012). Архівавана з першакрыніцы 19 чэрвеня 2013. Праверана 14 снежня 2013.