Аляксей Захаравіч Казак

Аляксей Захаравіч Казак (11 лютага 1886, в. Бучаціна, Слуцкі павет, Мінская губерня, цяпер Капыльскі раён — 1 верасня 1938, Менск, НКУС^[1]) — беларускі краязнавец, публіцыст.

Цэнтральнае бюро краязнаўства Інбелкульта. 1926 г. Злева направа: Кандрат Атраховіч, Аляксей Казак, Мікалай Каспяровіч, Мікалай Бялуга, Самуіл Плаўнік (Змітрок Бядуля), Мікалай Азбукін, Гілель Аляксандраў.

Аляксей Захаравіч Казак
Дата нараджэння	11 лютага 1886(1886-02-11)
Месца нараджэння	Бучаціна, Вызнянская воласць[d], Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 верасня 1938(1938-09-01) (52 гады)
Месца смерці	НКУС Менска[d], Менск, Менская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Род дзейнасці	краязнавец, публіцыст
Месца працы	Цэнтральнае Бюро краязнаўства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Казак.

У 1925—1930 гадах працаваў намеснікам старшыні Цэнтральнага бюро краязнаўства Інбелкульта і БелАН. Потым настаўнічаў^[1].

Арыштаваны 11.12.1937. 28.5.1938 прыгавораны да расстрэлу. Рэабілітаваны 10.9.1959^[1].

Творы

• Краязнаўства ў БССР к дзесяцігоддзю Кастрычніцкай рэвалюцыі // Наш край. 1927, № 10;
• Вынікі ІІ Усебеларускай краязнаўчай канферэнцыі // Наш край. 1929, № 2.

Зноскі

1. КАЗАК Аляксей Захаравіч // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.