Аляксей Мікалаевіч Талстой

Аляксей Мікалаевіч Талстой (руск.: Алексей Николаевич Толстой; 29 снежня 1882 (10 студзеня 1883), Нікалаеўск, Самарская губерня, Расійская імперыя — 23 лютага 1945, Масква) — рускі савецкі празаік і грамадскі дзеяч, граф. Аўтар сацыяльна-псіхалагічных, гістарычных і навукова-фантастычных раманаў, аповесцяў і апавяданняў, публіцыстычных твораў. Член камісіі па расследаванні злачынстваў нямецкіх захопнікаў (1942). Лаўрэат трох Сталінскіх прэмій першай ступені (1941; 1943; 1946 — пасмяротна).

Аляксей Мікалаевіч Талстой
руск.: Алексе́й Никола́евич Толсто́й
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	29 снежня 1882 (10 студзеня 1883)[1]
Месца нараджэння	Пугачоў, Нікалаеўскі павет[d], Самарская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	23 лютага 1945(1945-02-23)[2][1] (62 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Пахаванне	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расійская рэспубліка  Францыя  СССР
Бацька	Мікалай Аляксандравіч Талстой[d]
Маці	Аляксандра Лявонцьеўна Бострам[d]
Жонка	Наталля Васільеўна Крандзіеўская-Талстая[d]
Дзеці	Мікіта Аляксеевіч Талстой[d] і Дзмітрый Аляксеевіч Талстой[d]
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны тэхналагічны інстытут
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, пісьменнік, паэт, раманіст, дзіцячы пісьменнік, сцэнарыст, пісьменнік навуковай фантастыкі, палітык
Гады творчасці	з 1907
Кірунак	сацыялістычны рэалізм
Жанр	навукова-фантастычная літаратура[d] і гістарычная мастацкая літаратура
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР Саюз пісьменнікаў СССР (1938)
Узнагароды
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Талстой.

Біяграфічныя звесткі

Вучыўся ў Пецярбургскім тэхналагічным інстытуце (1901—07). У 1914—16 ваенны карэспандэнт газеты «Русские ведомости». У 1918—23 быў у эміграцыі.

Творчасць

Друкаваўся з 1905. Першая кніга — «Лірыка» (1907). Цыкл апавяданняў «Заволжа» (1909—11), раманы «Дзівакі» (1911), «Кульгавы пан» (1912), п’еса «Галубка» (паст. 1916) пра жыцце маёнткавага дваранства. Вяршыні творчасці: трылогія «Блуканне па пакутах» (1920—41) — мастацкі летапіс шляхоў інтэлігенцыі ў гады рэвалюцыі і грамадзянскай вайны; раман «Пётр I» (кн. 1—3, не завершаны, 1929—45), у ім раскрыў заканамернасці гіст. працэсу пятроўскай эпохі. Аўтар аўтабіяграфічнай аповесці «Дзяцінства Мікіты» (1920), фантастычных раманаў «Аэліта» (1922—23), «Гіпербалоід інжынера Гарына» (1925—27), сатырычнага рамана «Ібікус» (1924), рамана-памфлета «Чорнае золата» («Эмігранты», 1931), п’ес «Змова імператрыцы» (1925, з П. Шчогалевым), «Азеф» (1926), драматычнай дылогіі «Іван Грозны» (1941—43), аповесці-казкі «Залаты ключык, або Прыгоды Бураціна» (1935), публіцыстычных і літаратурна-крытычных артыкулаў і інш.

Многія яго творы экранізаваны. На беларускую мову творы А. Талстога перакладалі А. Бачыла, У. Ляўданскі, Я. Пушча і інш.

Бібліяграфія

• Полн. собр. соч. Т. 1—15. М. 1946—53.

Беларускія пераклады

• Жаўтухін. Мн., 1930.
• Пётр Першы. Кн. 1. Мн., 1937.
• Апавяданні Івана Сударава. Мн., 1946.
• Дзяцінства Мікіты. Мн., 1960.
• Залаты ключык. або Прыгоды Бураціна. Мн., 1971.

Зноскі

1. Толстой Алексей Николаевич // Литераторы Санкт-Петербурга. XX век / под ред. О. В. Богданова

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124670547'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q108611244'></a>
2. ТОЛСТОЙ Алексей Николаевич // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 504–509. — ISBN 5-94848-307-X

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124467367'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124518168'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4421639'></a>