Анатоль Аляксандравіч Галаўко

Анатóль Аляксáндравіч Галаўкó (12 снежня 1925(1925-12-12), Аляксееўка, Варонежская губерня — 14 мая 2014(2014-05-14)) — беларускі юрыст, прафесар, заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь (1990), кіраўнік дэлегацыі БССР на Жэнеўскай канферэнцыі ААН (1975), у 1985—1990 гадах прадстаўляў БССР у Пастаяннай Палаце Міжнароднага трацейскага суда (Гаага)^[1].

Анатоль Аляксандравіч Галаўко
Член Пастаяннай Палаты Міжнароднага трацейскага суда ў Гаазе ад БССР 1985 — 1991
Нараджэнне	12 снежня 1925(1925-12-12) Аляксееўка, Расашанскі павет[d], Варонежская губерня, РСФСР, СССР
Смерць	14 мая 2014(2014-05-14) (88 гадоў)
Адукацыя	Харкаўскі юрыдычны інстытут (1950)
Навуковая ступень	доктар юрыдычных навук
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	юрыспрудэнцыя
Месца працы	БДУ
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Галаўко.

Біяграфія

Нарадзіўся 12 снежня 1925 года ў слабадзе Аляксееўка Варонежскай губерні РСФСР.

Удзельнік Вялікай Айчынай вайны, ваяваў у складзе 1-га Беларускага фронту, удзельнічаў у аперацыі па вызваленні Мінска, браў удзел у Парадзе Перамогі (24.6.1945)^[2].

Пасля вайны паступіў у Харкаўскі юрыдычны інстытут, які скончыў у 1950 годзе. Абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Дзеянне іскавай даўнасці ў савецкім грамадзянскім праве» (1953). У 1973 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па тэме «Арганізацыйна-прававыя праблемы ў дзейнасці Савета па кіраўніцтве калгасным будаўніцтвам». У 1954 годзе пачаў працу ў БССР, старшым навуковым супрацоўнікам Інстытута філасофіі і права АН БССР, з 1959 года — на юрыдычным факультэце БДУ, дзе быў дацэнтам кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права да 1965 года. Потым 27 гадоў узначальваў кафедру дзяржаўнага права. У 1992 годзе стаў прафесарам кафедры канстытуцыйнага права^[1].

Выкладаў курс канстытуцыйнага права Рэспублікі Беларусь. Падрыхтаваў 35 кандыдатаў навук, з якіх 9 — грамадзяне іншых краін, а таксама 8 дактароў навук. У свой час чытаў лекцыі ў ЗША, ФРГ, Даніі, Балгарыі, Польшчы, Літве, Югаславіі і ГДР.

Прымаў удзел у рабочых групах па падрыхтоўкі праектаў трох Канстытуцый^[2]:

• Канстытуцыі СССР 1977 года;
• Канстытуцыі БССР 1978 года;
• Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь 1994 года.

Памёр 14 мая 2024 года^[3].

Узнагароды і падзякі

• Ордэн Айчыннай вайны I ступені.
• Два ордэна Чырвонай зоркі.
• Медаль «За адвагу», 20 іншых медалёў і 2 медаля ГДР^[2].
• Ганаровая грамата Вярхоўнага Савета БССР.
• Грамата Вярхоўнага Савета БССР^[1].

Імя А. Галаўко ў 1994 годзе ўнесена у адмысловае выданне Міжнароднага біяграфічнага цэнтра (Кембрыдж, Вялікабрытанія).

Бібліяграфія

• Г61 Избранные труды / А. А. Головко. — Минск : ЮрСпектр, 2018. — 498 с. — (Наследие права).^[4]

Памяць

• Рэдакцыя навукова-практычнага часопіса «Право.by» рыхтуе тэматычны выпуск прымеркаваны 100-годдзю з дня нараджэння двух патрыярхаў беларускай юрыспрудэнцыі — А. А. Галаўко і В. І. Семянкова^[5].