Антон Казіміравіч Баранцэвіч

Антон Казіміравіч Баранцэвіч (30 студзеня 1837, в. Кірклішкі, Ашмянскі павет (Расійская імперыя) — 26 студзеня 1918, Львоў) — адзін з кіраўнікоў паўстання 1863-64 гадоў у Гродзенскай губерні^[1].

Антон Казіміравіч Баранцэвіч
Дата нараджэння	30 студзеня 1837(1837-01-30)
Месца нараджэння	в. Кірклішкі, Ашмянскі павет, Віленская губерня
Дата смерці	26 студзеня 1918(1918-01-26) (80 гадоў)
Месца смерці	Львоў
Месца пахавання	Лычакаўскія могілкі
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя Польшча
Званне	маёр
Бітвы/войны	Паўстанне 1863—1864 гадоў
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 30 студзеня 1837 года ў в. Кірклішкі Ашмянскага павета Віленскай губерні. З 1853 года — ў войску, падпаручнік, належаў да рэвалюцыйнай арганізацыі. У красавіку 1863 года ўзначаліў падраздзяленне ў галоўным паўстанцкім атрадзе Гродзенскай губерні, затым асобны атрад. Паплечнік В. Урублеўскага. Са студзеня 1864 года — у эміграцыі. Аўтар успамінаў «Апошнія дні коннага літоўскага атрада» (1903)^[1]. Памёр 26 студзеня 1918 года ў Львове.

Зноскі

1. Баранцевич Антон Казимирович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 40. — 737 с.