Арнольд Яфімавіч Міхневіч

Арнольд Яфімавіч Міхне́віч (9 верасня 1936, Мінск — 23 мая 2020, Кёльн) — савецкі і беларускі мовазнавец. Доктар філалагічных навук (1977), прафесар (1980).^[2]

Арнольд Яфімавіч Міхневіч
Дата нараджэння	9 верасня 1936(1936-09-09)
Месца нараджэння	Менск, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	23 мая 2020(2020-05-23) (83 гады)
Месца смерці	Кёльн, адміністрацыйная акруга Кёльн, Паўночны Рэйн-Вестфалія, Германія
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	мовазнавец, лексікограф, культуролаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	мовазнаўства[1], сацыялінгвістыка[1], лексікалогія[1], лексікаграфія[1], этымалогія[1], культура маўлення[d][1], рыторыка[1] і культуралогія[1]
Месца працы	Інстытут мовазнаўства НАНБ Мінская вышэйшая партыйная школа Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар філалагічных навук (1977)
Навуковае званне	прафесар[d] (1980)
Альма-матар	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны
Партыя	КПСС
Прэміі
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Міхневіч.

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Гомельскі педагагічны інстытут (1958). Працаваў настаўнікам, у Інстытуце мовазнаўства (з 1961; загадчык сектара рускай мовы з 1978), у Мінскай вышэйшай партыйнай школе (з 1983). Член КПСС (1971).^[2]

Быў прарэктарам Мінскага дзяржаўнага лінгвістычнага ўніверсітэта, рэктарам Беларускага дзяржаўнага інстытута праблем культуры.

Дзейнасць

Тэмы даследаванняў: тэорыя граматыкі, граматыка беларускай мовы, праблемы этымалогіі, культуры беларускай і рускай моў, супастаўляльнай граматыкі, білінгвізму, сацыялінгвістыкі.

У 1993 годзе быў абраны віцэ-прэзідэнтам Беларуска-нямецкай асацыяцыі культурна-асветніцкіх ініцыятыў, у 1995 годзе — акадэмікам Міжнароднай акадэміі навук Еўропы і Азіі, у 1998 годзе — кіраўніком Польска-беларускай школы «Нясвіжская акадэмія» па адраджэнні культурных ландшафтаў краін Усходняй Еўропы^[3].

Працы

Кнігі^[2]

• Сінтаксічна непадзельныя словазлучэнні ў беларускай мове. — Мн., 1965.
• Праблемы семантыка-сінтаксічнага даследавання беларускай мовы. — Мн., 1976.
• Хрестоматия по лекторскому мастерству. — Мн., 1978.
• Введение в методику лекционной пропаганды. — Мн., 1982.
• Ораторское искусство лектора. — М., 1984.
• Русско-белорусский разговорнк. — Мн.: Выш. шк., 1991. — 335 с.

У сааўтарстве^[2]

• «Лектарскае майстэрства» (1975).
• «Слоўнік славянскай лінгвістычнай тэрміналогіі» (Прага, Т.1—2, 1977—1979).
• «Беларуская мова для небеларусаў» (1978, 2-е выд.).
• «Этымалагічны слоўнік беларускай мовы» (1980, Т.2).
• «Беларуская мова. Падручнік для 4 класа школ з рускай мовай навучання» (1982, 4-е выд.).

Артыкулы

Артыкулы ў даведніках, слоўніках і энцыклапедыях

• Міхневіч, А. Я. Прамова / А. Я. Міхневіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 5.

Узнагароды і прэміі

• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (1998, у сааўтарстве) — за працу «Беларуская мова. Энцыклапедыя».
• Медаль ВДНГ СССР (1986)^[3]
• Ганаровая грамата Вярхоўнага Савета БССР (1982)^[3]

У 2001 годзе Арнольд Міхневіч уключаны ў «Слоўнік міжнародных біяграфій» Міжнароднага біяграфічнага цэнтра ў Кембрыджы^[3].

Зноскі

1. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
2. Звесткі на 1986 г.
3. Міхневіч Арнольд Яфімавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»