Барыс Дзмітрыевіч Антаненка-Давідовіч

Барыс Дзмітрыевіч Антаненка-Давідовіч (укр.: Борис Дмитрович Антоненко-Давидович; 23 ліпеня (4 жніўня) 1899, Засулля, цяпер Сумская вобласць, Украіна — 9 мая 1984) — украінскі пісьменнік.

Барыс Дзмітрыевіч Антаненка-Давідовіч
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	руск.: Борисъ Димитриевъ Давидовъ
Дата нараджэння	23 ліпеня (4 жніўня) 1899[1]
Месца нараджэння	Zasullia[d], Рамны, Раменскі павет[d], Палтаўская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	9 мая 1984(1984-05-09) (84 гады)
Месца смерці	Кіеў, УССР, СССР
Пахаванне	Лясныя могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Дзеці	Irina Borisovna Golub[d]
Альма-матар	Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна
Месца працы	Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, празаік, перакладчык, German–Ukrainian translator
Грамадская дзейнасць
Партыя	Украінская камуністычная партыя[d]
Узнагароды
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Кіеўскі інстытут народнай асветы (1923).

Падзеі рэвалюцыі 1917 года, грамадзянскай вайны, аднаўленчы перыяд адлюстраваў у зборніках апавяданняў, нарысаў і аповесцяў «Зацярушаныя сілуэты» (1925), «Сіняя валошка» (1927), «Смерць» (1928), «Сапраўдны муж» (1929), «Людзі і вугаль» (1932). Маральна-этычная тэматыка ў рамане «За шырмай» (1957), выдаў зборнік апавяданняў і аповесцяў «Слова маці» (1960). Аўтар публіцыстычных, літаратура- і мовазнаўчых артыкулаў (зборнікі «Аб чым і як», 1962; «У літаратуры і каля літаратуры», 1964; «Як мы гаворым», 1970).

Рэпрэсіраваны ў 1935 годзе, рэабілітаваны ў 1956 годзе.

Прэміі і ўзнагароды

• Дзяржаўная прэмія Украіны імя Т. Шаўчэнкі 1992 (за зборнікі прозы розных гадоў «Смерць», «Сібірскія навелы», «Завышаныя ацэнкі», публ. 1991).

Выбраная бібліяграфія

• Твори у двох томах. — Київ: Дніпро, 1991. ISBN 5-308-00989-9

Зноскі

1. метрычная кніга

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q932420'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q34544468'></a>