Барыс Мікалаевіч Пятроў

Барыс Мікалаевіч Пятро́ў^[3] (руск.: Борис Николаевич Петров; 11 сакавіка 1913 — 23 жніўня 1980) — вучоны ў галіне механікі і аўтаматычнага кіравання, акадэмік Акадэміі навук СССР (1960, член-карэспандэнт з 1953), Герой Сацыялістычнай Працы (1969).

Барыс Мікалаевіч Пятроў
руск.: Борис Николаевич Петров
Дата нараджэння	26 лютага (11 сакавіка) 1913
Месца нараджэння	Смаленск, Смаленская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	23 жніўня 1980(1980-08-23) (67 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	фізік
Навуковая сфера	тэорыя аўтаматычнага кіравання[d]
Месца працы	ІПК РАН[d] Маскоўскі авіяцыйны інстытут
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук і спіс правадзейных членаў АН СССР[d] (1960)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Маскоўскі энергетычны інстытут
Навуковы кіраўнік	Віктар Сяргеевіч Кулебакін[d] і Мікалай Мікалаевіч Лузін[2]
Вядомыя вучні	Сяргей Віктаравіч Ульянаў[d]
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пятроў.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Смаленску. Скончыў школу, вучыўся у школе фабрычна-завадскога вучнёўства пры станкабудаўнічым заводзе імя С. Арджанікідзэ ў Маскве. Працаваў токарам на заводзе. У 1939 годзе скончыў Маскоўскі энергетычны інстытут. Быў накіраваны ў Камітэт аўтаматыкі і тэлемеханікі Акадэміі навук СССР (Інстытут праблем кіравання імя В. А. Трапезнікава РАН), дзе ў 1940—1946 гадах займаў пасаду старшага навуковага супрацоўніка, у 1947—1951 гадах — дырэктар, з 1951 года — загадчык аддзела. Адначасова 3 1944 года выкладаў у Маскоўскім авіяцыйным інстытуце, з 1958 года прафесар, з 1950 года — загадчык кафедры.

Жыў у Маскве. Памёр 23 жніўня 1980 года. Пахаваны на Новадзявочых могілках.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя працы Б. М. Пятрова ў галіне тэорыі аўтаматычнага кіравання, інварыянтнасці сістэм кіравання, па адаптыўным сістэмам, праблемах аўтаматычнага кіравання, сістэмам аўтаматычнага кіравання рухомымі аб’ектамі і інш. Кіраваў распрацоўкай пабудовы нелінейных сістэм кіравання са зменнай структурай, развіццём метадаў сінтэзу і аналізу такіх сістэм. Аўтар каля 200 публіцыстычных і навуковых артыкулаў па праблемах аўтаматыкі, вылічальнай тэхнікі, аўтаматызацыі эксперыментаў, праграмнага кіравання касмічнымі даследаваннямі.

Член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР з 1953 года, акадэмік Акадэміі навук СССР з 1960 года, акадэмік-сакратар Аддзялення механікі і працэсаў кіравання Акадэміі навук СССР з 1963 года, віцэ-прэзідэнт Акадэміі навук СССР з 1979 года, правадзейны член Міжнароднай акадэміі астранаўтыкі з 1971 года, замежны член Балгарскай, Венгерскай, Польскай і Чэхаславацкай акадэмій навук. З 1966 года старшыня Савета па міжнароднаму супрацоўніцтву ў галіне даследавання і выкарыстання касмічнай прасторы пры АН СССР («Интеркосмос»).

Займаў пасаду галоўнага рэдактара часопіса «Вести АН СССР. Техническая кибернетика» і ўваходзіў у склад рэдакцыйных калегій шэрагу іншых выданняў.

Узнагароды

• Медаль «Серп і Молат»
• 5 ордэнаў Леніна
• Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Ордэн Чырвонай Зоркі
• Медаль «За працоўную доблесць» і іншыя медалі
• 4 замежныя ордэны
• Залаты медаль Нацыянальнага цэнтра касмічных даследаванняў Францыі
• Ленінская прэмія 1966 года
• Дзяржаўная прэмія СССР 1972 года

Памяць

• У 1980 годзе заснаваны медаль імя Б. М. Пятрова (з 1993 года — прэмія).
• У 1983 годзе выпушчана паштовая марка СССР, прысвечаная Б. М. Пятрову.
• На будынках Інстытута праблем кіравання РАН і Маскоўскага авіяцыйнага інстытута, на будынку школы ў горадзе Духаўшчына ўстаноўлены мемарыяльныя дошкі.
• Імем Б. М. Пятрова названы плошча ў Маскве, вуліца ў Смаленску, навукова-даследчае судна, аўдыторыя Маскоўскага авіяцыйнага інстытута.

Зноскі

1. Петров Борис Николаевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
2. Матэматычная генеалогія — 1997.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984'></a>
3. БелЭн 2001.