Бібіраўка

Бі́біраўка^[2] (трансліт.: Bibiraŭka, руск.: Бибировка) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Бабініцкага сельсавета. Плошча 42,0715 га^[1]. За 1 км на поўнач ад Віцебска, 2,2 км ад чыгуначнай станцыі Лужасна на лініі Віцебск — Невель. Каля вёскі знаходіцца Віцебская ГЭС.

Вёска Бібіраўка Краіна Беларусь Вобласць Віцебская Раён Віцебскі Сельсавет Бабініцкі Каардынаты 55°14′40″ пн. ш. 30°08′39″ у. д.HGЯO Плошча 0,420715[1] км² Насельніцтва ▼3 чал. (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 212 Аўтамабільны код 2 СААТА 2212806026 Бібіраўка Бібіраўка

Бібіраўка на Вікісховішчы

Назва

Назва Бібіраўка адыменная, ад двухасноўнага балцка-літоўскага імя Bi-bir’as (By-bir’as). У літоўскай антрапаніміі вядомыя адпаведныя іменныя асновы Bi- (By-) i Bir-. Такога ж паходжання назва цяперашняга маскоўскага мікрараёна Бібірова, якую звязваюць з часамі Альгердавых паходаў на ўсход.^{[крыніца не пазначана 110 дзён]}

Гісторыя

У XIX стагоддзі вёска вядома як фальварак у Бабініцкай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні. У 1905 годзе фальварак меў 2 двары і 10 жыхароў, уладанне памешчыка Косава. У сакавіку 1924 года вернута ў склад БССР. З 20 жніўня 1924 года вёска ў Ялагаўскім сельсавеце Віцебскага раёна Віцебскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года). У Другую сусветную вайну з сярэдзіны ліпеня 1941 года да канца чэрвеня 1944 года акупіравана нацысцкімі войскамі. З 16 красавіка 1954 года ў Бабініцкім сельсавеце. У 1996 годзе ў складзе падсобнай гаспадаркі «Падбярэззе» (цэнтр — вёска Бабінічы). У 2018 годзе ў складзе ЗАТ «Альгоўскае».

Насельніцтва

• 1926 год — 6 двароў, 24 жыхары
• 1996 год — 15 гаспадарак, 20 жыхароў
• 2018 год — 7 гаспадарак, 7 жыхароў

Памятныя мясціны

Хвоя «Ведзьміна лапа» каля Бібіраўкі адна з самых вялікіх у Рэспубліцы Беларусь, яна мае дыяметр ствала 1,4 м, вышыню каля 28 м, узрост 250—300 год. На вышыні трох метраў асноўны ствол патройваецца. На вышыні каля 8 м адзін з новых ствалоў зноў патройваецца, а на вышыні каля 12 м другі ствол разыходзіцца на чатыры меншыя. Некаторыя ствалы абламаліся, зараз крона хвоі складаецца з сямі вялізарных самастойных ствалоў^[3].