Біяцэналогія

Біяцэнало́гія — навука пра згуртаванні жывых арганізмаў — біяцэнозы; частка біягеацэналогіі.

Вывучае ўзнікненне, развіццё, структуру, размеркаванне ў прасторы, прадукцыйнасць і дынаміку біяцэнозу, узаемаадносіны паміж рознымі біяцэнозамі і асобнымі іх кампанентамі.

Некаторыя вучоныя лічаць біяцэналогію раздзелам экалогіі і геабатанікі.

Даследаванні па біяцэналогіі ўключаюць мадэліраванне біяцэналагічных працэсаў, маніторынг і прагназаванне.

На развіццё біяцэналогіі вялікі ўплыў зрабілі працы амерыканскага заолага В. Шэлфарда, беларускіх вучоных Г. Г. Вінберга, І. Д. Юркевіча і інш.

На Беларусі даследаванні ў галіне аграбіяцэналогіі праводзяцца ў НДІ аховы раслін.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
• Биоценоло́гия // Лесная энциклопедия: В 2-х т. / Ред. кол.: Г. И. Воробьёв (гл. ред.) и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1985. — Т. 1. Абелия — Лимон. — С. 91. — 593 с. — 100 000 экз. (руск.)
• Биоценоло́гия // Краткий словарь ботанических терминов / Сост. М. В. Буланая и др.; Под ред. А. Г. Еленевского. — Саратов: Изд-во Сарат. пед. ин-та, 1993. — С. 21. — 151 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-87077-064-5. (руск.)