Валянцін Пятровіч Дрозд

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Дрозд.

Валянці́н Пятро́віч Дрозд (3 (16) верасня 1906, мясцечка Буда-Кашалёва Магілёўскай губерні — 29 студзеня 1943, Фінскі заліў, каля Кранштата) — савецкі военачальнік беларускага паходжання, віцэ-адмірал (1940 год).

Валянцін Пятровіч Дрозд
Дата нараджэння	16 верасня 1906(1906-09-16)
Месца нараджэння	Буда-Кашалёва, Рагачоўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	29 студзеня 1943(1943-01-29) (36 гадоў)
Месца смерці	каля Кранштат, Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Казачыя могілкі Аляксандра-Неўскай лаўры[d]
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі ваенна-марскі інстытут[d] (1928)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Ваенна-марскі флот СССР
Званне	Віцэ-адмірал ВМФ СССР
Камандаваў	Паўночны флот ВМФ СССР
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Іспаніі, Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Паштовая марка Беларусі

У Ваенна-марскім флоце з 1925^[1] года. У 1928 годзе скончыў Ваенна-марское вучылішча імя М. В. Фрунзэ^[1] ў Ленінградзе. Удзельнік грамадзянскай вайны ў Іспаніі. У 1938—1940 гадах камандаваў Паўночным флотам СССР.

У пачатку Вялікай Айчыннай вайны служыў на пасадзе камандзіра эскадры караблёў Балтыйскага флоту. У 1941 годзе кіраваў баявымі дзеяннямі караблёў у Ірбенскім праліве, абароне Маазунда. У канцы жніўня 1941 года кіраваў аперацыяй па прарыву сіл Балтыйскага флоту з Таліна ў Кранштат. Да месца прызначэння прыбыла 112 баявых караблёў, 23 транспартных і дапаможных суднаў. Удзельнік абароны Ленінграда. У лістападзе — снежні 1941 года правёў эвакуацыю абаронцаў вострава Ханка^[1].

29 студзеня 1943 года віцэ-адмірал Дрозд загінуў падчас артылерыйскага абстрэлу на лядовай трасе пад Кранштатам. Пахаваны ў Аляксандра-Неўскай лаўры ў Ленінградзе.

Памяць

У 1964 годзе В. П. Дразду ў Буда-Кашалёве быў пастаўлены помнік (архітэктары В. Занковіч, Л. Левін, скульптар С. Вакар)^[2].

Зноскі

1. Беларусь 1995.
2. Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 99. — 737 с.