Васіль Георгіевіч Сярогін

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сярогін.

Васіль Георгіевіч Сярогін (1915—1996) — палкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1948).

Васіль Георгіевіч Сярогін
Василий Георгиевич Серёгин
Мянушка	«Капітан Таццяна»[1]
Дата нараджэння	12 сакавіка 1915(1915-03-12)
Месца нараджэння	Ломінцава[d], Крапівінскі павет[d], Тульская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	10 жніўня 1996(1996-08-10) (81 год)
Месца смерці	Гомель, Гомельская вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Гомель
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	авіяцыя
Гады службы	1939—1958
Званне	Палкоўнік ВПС СССР
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна, Вайна ў Карэі
Узнагароды і званні	Медаль «За ўзяцце Кёнігсберга» Французская рэспубліка Афіцэр ордэна Ганаровага легіёна

Біяграфія

Васіль Сярогін нарадзіўся 12 сакавіка 1915 года ў вёсцы Ломінцава^[2] (цяпер — Шчокінскі раён Тульскай вобласці).

Скончыў дзесяць класаў школы, школу фабрычна-заводскага вучнёўства, аэраклуб і Ульянаўскую школу лётчыкаў-інструктараў Грамадзянскага паветранага флоту, пасля чаго працаваў пілотам-інструктарам у Кіраўскім аэраклубе. У 1939 годзе Сярогін быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1940 годзе ён скончыў Пермскую ваенную авіяцыйную школу пілотаў. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на яе франтах^[3].

Адразу пасля нападу фашыстаў на СССР Васіль падаў рапарт з просьбай адправіць яго на фронт. Праз усяго некалькі дзён у складзе 168-га знішчальнага авіяпалка ён ужо змагаўся з вопытнымі нямецкімі асамі ў небе над Адэсай^[4][5].

В. Г. Сярогін прайшоў шлях ад лётчыка да камандзіра эскадрыллі 18-га гвардзейскага Віцебскага двойчы Чырванасцяжнай ордэна Суворава II ступені знішчальнага авіяцыйнага палка. Да красавіка 1945 года маёр Васіль Сярогін быў штурманам 303-й знішчальнай авіядывізіі 1-й паветранай арміі 3-га Беларускага фронту. Да таго часу ён здзейсніў 332 баявых выляты прыняў удзел у 35 паветраных баях, збіў 16 варожых самалётаў асабіста і яшчэ 8 — у складзе групы^[3].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 23 лютага 1948 года маёр Васіль Сярогін быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 8306^[3].

Пасля заканчэння вайны Сярогін працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1958 годзе ў званні палкоўніка быў звольнены ў запас. Пражываў і працаваў у Гомелі. Актыўна займаўся грамадскай дзейнасцю. Памёр 10 жніўня 1996 года, пахаваны ў Гомелі^[3].

Ганаровы грамадзянін Парыжа. Быў узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, шасцю ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Аляксандра Неўскага, двума ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў і замежных узнагарод^[3], у тым ліку ордэнам Ганаровага легіёна, які яму ў Парыжы, у 1961 годзе ўручыў Прэзідэнт Французскай рэспублікі Шарль дэ Голь^[6]

Памяць

• У гонар Сярогіна названая школа ў яго родным сяле.
• У 2015 годзе на падставе рашэння тапанімічнай камісіі Гомельскага гарвыканкама 4-я Праектаваная вуліца ў 59-м мікрараёне (Шведская Горка) у Гомелі атрымала імя Васіля Сярогіна^[7].
• У гонар 100-годдзя з дня нараджэння В. Г. Сярогіна ветэранская арганізацыя палка, у якім ён ваяваў, выпусціла памятную медаль «Капітан Таццяна».

Зноскі

1. Сайт ветэранаў Архівавана 19 чэрвеня 2018. 18-га гвардзейскага Віцебскага двойчы Чырвонасцяжнага ордэнаў Суворава II-й ступені и Ганаровага Легіёна авіяцыйнага палка «Нармандыя-Неман»
2. Щекинцы — Герои Советского Союза Архівавана 6 жніўня 2016.
3. Васіль Георгіевіч Сярогін на сайце «Героі краіны»
4. Р. Титов. «Капитан Татьяна»: от Кирова до «Аллеи МиГов» / Р.Титов //Родина. — 2013. — № 8. - С. 38 — 39.
5. Виталий Орлов. Завтра была война… Час Пик, № 26(581) 24.06.2012
6. В Тульской области ученики стреляли по окнам школы // Молодой коммунар, 27.10.2012 Архівавана 18 студзеня 2017.
7. Имена Героев увековечат в названиях улиц нового микрорайона Гомеля (нявызн.)(недаступная спасылка). Редакции газеты «Советский район» (23 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 18 снежня 2017. Праверана 29 ліпеня 2018.