Васіль Пятровіч Ласковіч

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Васіль Пятровіч Ласко́віч (18 лютага 1914, в. Франопаль, Брэсцкі павет, Гродзенская губерня, Расійская імперыя — 8 сакавіка 2012) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, ветэран Вялікай Айчыннай вайны, пісьменнік.

Хуткія факты Васіль Пятровіч Ласковіч, Асабістыя звесткі ...
Remove ads

Біяграфія

Нарадзіўся 18 лютага 1914 года ў в. Франопаль Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер — Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці). Удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі (падпольныя мянушкі: Старасельчанін, Валодзя). Рэвалюцыйную дзейнасць пачаў, калі ўступіў у КСМЗБ. У 1933 годзе — член, сакратар Падгародскага райкама КСМЗБ у Брэсце, у 1934 — сакратар Навагрудскага акружнога камітэта КСМЗБ, арганізатар і ўдзельнік Навасёлкаўска-Паўлаўскага ўзброенага паўстання.

Адзін з арганізатараў і ўдзельнікаў узброеннага выступлення сялян в. Навасёлкі Брэсцкага павета (1933). У лістападзе 1934 года арыштаваны, асуджаны на 10 гадоў зняволення. У верасні 1939 года вызвалены Чырвонай Арміяй. Дэпутат Народнага Сходу Беларусі ў Беластоку (1939). З чэрвеня 1941 года на фронце. У верасні 1941 года рэпрэсіраваны, сасланы ў г. Омск, у красавіку 1942 года вызвалены. У верасні 1942 — ліпені 1944 года — намеснік начальніка асобага аддзела атрада імя Калініна партызанскай брыгады «Народныя мсціўцы», начальнік спецгрупы.

У 1949 годзе скончыў Усесаюзны юрыдычны завочны інстытут.

У 19451970 гадах на савецкай і партыйнай рабоце і ў органах юстыцыі ў Брэсце. У 19701980 гадах — навуковы супрацоўнік мемарыяльнага комплексу «Брэсцкая крэпасць-герой».

Адзін з аўтараў зборнікаў «У працы і баі» (1970), «Гады выпрабаванняў і мужнасці» (1973).

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі (2006).

Памёр 8 сакавіка 2012 года[1].

Remove ads

Прызнанне

За баявыя заслугі і працоўныя дасягненні В. П. Ласковіч узнагароджаны пяццю ордэнамі і больш чым дзесяццю медалямі, ордэнам Францыска Скарыны (2004).

Ганаровы грамадзянін горада Брэста (1978). Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя Уладзіміра Калесніка за аўтабіяграфічную кнігу «Отзвук далёкой грозы» (2008).

Творчасць

Аўтар кніг
  • «В суровые годы подполья»: очерк (Брест, «Брестская типография», 1958).
  • «Годы испытаний и мужества» (Брест, «Брестская типография», 1973).
  • «Тайными тропами»: документальная повесть (Мінск, «Беларусь», 1974).
  • «Из племени непокоренных»: документальная повесть (Брест, «Брестская типография», 1999).
  • «Подвиг Коммунистической партии Западной Беларуси» (КПЗБ 1919—1939 гг.): очерк (Брест, «Брестская типография», 2002).
  • «Забудь имя своё»: пьеса-драма (Брест, «Брестская типография», 2006).
  • «Отзвук далёкой грозы»: мемуары 1939—1945 гг. (Брест, «Брестская типография», 2007).
Успаміны
  • «В годы подполья»: газета «Заря» (15.05.1980).
  • «Сентябрь 39-го»: газета «Заря» (16.09.1989).
  • «З успамінаў»: газета «Сельскае жыццё» (16.09.1989).
  • «Из воспоминаний»: газета «Вечерний Брест» (17.02.1999).
  • «Мы боролись за Родину»: «Коммунист Беларуси» (16.09.2006).

Зноскі

  1. Революционер, коммунист и патриот Родины(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 снежня 2022. Праверана 12 мая 2022.

Літаратура

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads