Вера Мікалаеўна Пола

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Пола.

Вера Мікалаеўна Пола (7 лютага 1901, Мінск — 15 кастрычніка 1989, Мінск) — беларуская актрыса, Народная артыстка Беларусі. Прыма Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы.

Вера Мікалаеўна Пола
Канверт Белпошты, выпушчаны да 100-годдзя Веры Мікалаеўны Пола
Дата нараджэння	7 лютага 1901(1901-02-07)
Месца нараджэння	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	15 кастрычніка 1989(1989-10-15) (88 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Грамадзянства	СССР
Прафесія	актрыса
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы
Узнагароды
IMDb	ID 4914503
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучылася акцёрскаму майстэрству у тэатральнага рэжысёра і педагога Е. А. Міровіча. На сцэне Купалаўскага тэатра з 1922. Адной з найбольш значных першых роляў была роля Маланні ў спектаклі Міровіча «Кар’ера таварыша Брызгаліна». Здымалася ў кіно («Хвоі гамоняць» (1929), «Паўлінка», «Пяюць жаваранкі», «Несцерка»).

Была жонкай тэатральнага мастака Барыса Малкіна. Пасля смерці мужа ў 1972 годзе была ініцыятарам выстаўкі яго твораў, якая адбылася ў 1974 годзе ў Мінску, у будынку Саюза мастакоў БССР на Цэнтральнай плошчы.

Тэатральныя ролі

• Кацярына («Партызаны», Кандрат Крапіва, 1938);
• Ганна Паўлаўна («Хто смяецца апошнім», Кандрат Крапіва, 1939);
• Сцепаніда («Згуба ваўка», Э. Л. Самуйлёнак, 1939);
• Коўшык («Калінавы гай», Аляксандр Карняйчук^[ru], 1950);
• Паўліна («Спяваюць жаўрукі», Кандрат Крапіва);
• Агата («Паўлінка», Янка Купала, 1944);
• Аўдоцця («Твой светлы шлях», Аркадзь Маўзон, 1961);
• Купавіна, Карміна («Ваўкі і авечкі», «Жаніцьба Белугіна»);
• Панова, Дунька («Любоў Яравая»);
• Ксенія Міхайлаўна («Агністы мост», Б. Рамашоў);
• Жыўка («Спадарыня міністэрша», Браніслаў Нушыч, 1956);
• Дуэння («Дзень цудоўных падманаў», Рычард Шэрыдан, 1948);
• Карміцелька («Рамэа і Джульета», 1946)

Узнагароды

• Народная артыстка БССР (1953)
• Сталінская прэмія трэцяй ступені (1952) — за выкананне ролі Паўліны Бохан ў спектаклі «Пяюць жаваранкі» К. Крапівы
• ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• ордэн «Знак Пашаны»

Зноскі