Вячаслаў Пятровіч Палескі

Вячасла́ў Пятровіч Пале́скі (сапр. Станкевіч; 21 кастрычніка (3 лістапада) 1912, в. Астрагляды, Рэчыцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя — 18 чэрвеня 1971) — беларускі драматург, заслужаны дзеяч культуры Беларускай ССР (1967).

Вячаслаў Пятровіч Палескі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	3 лістапада 1912(1912-11-03)[1]
Месца нараджэння	Астрагляды, Рэчыцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	18 чэрвеня 1971(1971-06-18)[1] (58 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Месца працы	Палеская праўда Савецкая Беларусь Калгаснік Беларусі[d] Савецкая Беларусь[d] Звязда Дзяржаўны камітэт БССР па тэлебачанні і радыёвяшчанні[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, перакладчык
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Рэвізійная камісія КПБ Цэнтральны камітэт КПБ Саюз пісьменнікаў СССР
Узнагароды
Творы ў Вікікрыніцах

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Станкевіч.

Біяграфія

У 1929 годзе скончыў дзевяцігадовую школу з педагагічным ухілам^[2]. Працаваў настаўнікам у школе ў вёсцы Лазараўка Рэчыцкага раёна^[2]. З 1930 года працаваў у газеце «Палеская праўда», «Савецкая Беларусь», «Калгаснік Беларусі», у 1941—1944 гадах — на радыёстанцыі «Савецкая Беларусь» у Маскве. З 1944 года адказны сакратар, намеснік рэдактара газеты «Звязда». З 1961 года намеснік старшыні, у 1965—1971 гадах старшыня Дзяржаўнага камітэта Савета Міністраў БССР па радыёвяшчанні і тэлебачанні.

Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 8-га склікання. На XXVI з’ездзе КПБ быў абраны членам Рэвізійнай камісіі КПБ, на XXVII з’ездзе КПБ быў абраны членам ЦК КПБ^[3]. Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1949 года^[2].

Творчасць

Дэбютаваў у 1928 годзе вершам^[2]. Друкаваўся з 1930 года. Аўтар п’ес пра пасляваеннае аднаўленне народнай гаспадаркі, калектывізацыю і жыццё калгаснай вёскі «Песня нашых сэрцаў» (пастаўлена ў 1949), «Калі зацвітаюць сады» (пастаўлена ў 1950), «Гарачыя пірагі» (1958). Пераклаў на беларускую мову п’есы «Палата» С. Алёшына і «Ноч памылак» О. Голдсміта^[2].

Творы

• П’есы. — Мн., 1976.

Узнагароды

• Заслужаны дзеяч культуры БССР (1967)
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга^[2]
• 2 ордэны «Знак Пашаны»^[2]