Ванда Лявіцкая

Ванда Лявіцкая, у шлюбе Лёсік (25 верасня 1895, Радашковічы, цяпер Маладзечанскі раён — 8 снежня 1968, пас. Татарка, Стаўрапольскі край, Расія) — беларуская пісьменніца, педагог.

Ванда Лявіцкая
Ванда Лявіцкая
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Вясёлка[1] і Адам Шкіляр[1]
Дата нараджэння	25 верасня 1895(1895-09-25)
Месца нараджэння	Радашковічы, Вілейскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	8 снежня 1968(1968-12-08) (73 гады)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Бацька	Ядвігін Ш.
Маці	Люцыя Аляксандраўна Лявіцкая[d]
Муж	Язэп Юр’евіч Лёсік
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчыца, паэтэса, пісьменніца
Мова твораў	беларуская
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Лявіцкая.

Біяграфія

Ванда Лявіцкая -- адзіная дачка пісьменніка Ядвігіна Ш. (Антона Лявіцкага). Пасля вышэйшага пачатковага вучылішча ў Радашковічах яна рыхтавалася да экзаменаў на вясковую настаўніцу, але гэтаму перашкодзілі каталіцкае веравызнанне і пачатак Першай сусветнай вайны. З 1914 года ў Мінску, працавала ў «Беларускай кнігарні» і гарадской бібліятэцы імя А. Пушкіна, куды яе рэкамендавала А. Пашкевіч (Цётка). Потым была выхавацелькай і выкладчыцай у беларускіх дзіцячых прытулках і ў Першай мінскай беларускай школе. У 1917 Ванда Лявіцкая стала жонкай палітыка, вучонага і пісьменніка Язэпа Лёсіка. Таксама займалася літаратурнай творчасцю: друкавала вершы і апавяданні ў «Нашай Ніве», газетах «Беларусь» і «Вольная Беларусь». Калі ў 1930-я гады Лёсіка арыштавалі па справе «Саюзу вызвалення Беларусі», як толькі стала магчымым, паехала да высланага мужа, з 1933 года дзяліла з ім ссылку. Напісала ўспаміны пра бацьку. Дзеці Лёсікаў — Люцыя, Алеся і Юры — у Беларусь не вярнуліся.