Грыва (геамарфалогія)

Гры́вы ў геамарфалогіі — формы рэльефу ў выглядзе вузкіх, пакатых, лінейна выцягнутых узвышэнняў рознага паходжання (эолавага, алювіяльнага, ледавіковага, водна-эразійнага, дэфляцыйнага і інш.). Часам утвараюць грывасты рэльеф. Даўжыня ад некалькіх соцень метраў да дзесяткаў і соцень кіламетраў, вышыня ад некалькіх да 100—160 м. У поймах рэк узнікаюць у выніку міграцыі рэчышча. Грывай таксама называюць граду, парослую лесам.

Фатаграфія з самалёта. На фота добра бачныя міжгрыўныя ўпадзіны, запоўненыя талымі снегавымі водамі.

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Грыва.

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Грывы.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх