Далёкаўсходні фронт

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Далёкаўсходні фронт.

Далёкаўсхо́дні фронт (ДУФ) — аператыўна-стратэгічнае аб'яднанне савецкіх войскаў на Далёкім Усходзе. Да 1941 года колькасць фронту дасягала 500 тыс. чалавек^[1], а ў 1945 годзе — 1.7 млн., на ўзбраенні якіх налічвалася звыш 5 тыс. танкаў і 5 тыс. самалётаў. Пад канец вайны фронт складаўся з 15 армій і Ціхаакіянскага флоту^[2]. Камандаванне фронтам ажыццяўляў маршал.

Далёкаўсходні фронт
Эмблема УС
Гады існавання	28 чэрвеня 1938 — 4 верасня 1938 1 ліпеня 1940 — 5 жніўня 1945
Краіна	СССР
Падпарадкаванне	камандуючаму войскамі фронту
Уваходзіць у	Узброеныя Сілы СССР
Тып	фронт
Складаецца з	упраўленне, аб'яднанні, злучэнні, воінскія часці і ўстановы
Колькасць	аб'яднанне
Удзел у	Вялікая Айчынная вайна
Знакі адрознення
Камандзіры
Вядомыя камандзіры	Васіль Канстанцінавіч Блюхер

Першае фарміраванне

Створаны па загадзе НКА СССР ад 28 чэрвеня 1938 года (у адпаведнасці з пастановай Галоўнага ваенна савета РСЧА ад 8 чэрвеня 1938) на базе Асобай Чырвонасцяжнай Далёкаўсходняй арміі (АЧДУА) і называўся Чырванасцяжным Далёкаўсходнім фронтам. У склад фронту ўвайшлі 1-я і 2-я арміі, а таксама Хабараўская група войскаў.

Войскі фронту прымалі ўдзел у канфлікт каля возера Хасан ў ліпені — жніўні 1938 года.

Камандаванне

Камандуючыя:

• Маршал Савецкага Саюза В. К. Блюхер (1 ліпеня 1938 — 4 верасня 1938)

• 
  В. К. Блюхер

Член Ваеннага Савета:

• дывізіённы камісар П. І. Мазепаў (ліпень — жнівень 1938)

Начальнік штаба:

• камкор Р. М. Штэрн  (руск.) (ліпень — жнівень 1938)

Другое фарміраванне

Упраўленне фронту было зноў створана 1 ліпеня 1940 года на базе ўпраўлення франтавой (Чыцінскай) групы войскаў з падначаленнем яму 1-й і 2-й Асобных Чырвонасцяжных армій, 15-й арміі, а таксама Паўночнай армейскай групы^[3]. У аператыўным падпарадкаванні знаходзіліся Ціхаакіянскі флот і Чырванасцяжная Амурская флатылія. Штаб фронту — Хабараўск.

У чэрвені 1941 года ў склад фронту былі таксама ўключаны зноў сфарміраваныя 25-я і 35-я арміі. У жніўні 1942 года на аснове ВПС агульнавайсковых армій былі сфарміраваны 9-я і 10-я паветраныя арміі. У ліпені 1943 года ў складзе фронту на базе Асобага стралковага корпуса (Сахалін) была сфарміравана 16-я армія.

19 сакавіка 1945 года Дырэктывай Стаўкі Вярхоўнага Галоўнакамандавання частка войскаў фронту (1-я Чырвонасцяжная, 25-я і 35-я арміі, 9-я паветраная армія, 10-ы механізіраваны корпус) былі вылучаныя ў Прыморскую групу войскаў (з жніўня 1945 года — 1-ы Далёкаўсходні фронт).

5 жніўня 1945 года перайменаваны ў 2-гі Далёкаўсходні фронт.

Камандуючыя:

• генерал-палкоўнік Р. М. Штэрн  (руск.) (чэрвень 1940 — студзень 1941)
• генерал-палкоўнік, з 22.02.1941 генерал арміі І. Р. Апанасенка (студзень 1941 — красавік 1943^[4])
• генерал-палкоўнік, з 26.10.1944 генерал арміі М. А. Пуркаеў (красавік 1943 — жнівень 1945)

Члены Ваеннага Савета:

• армейскі камісар 2-га рангу М. І. Бірукоў  (руск.) (чэрвень 1940 — люты 1941 г.)^[5]
• карпусны камісар А. С. Жалтоў  (руск.) (люты — жнівень 1941)
• дывізіённы камісар, з 09.12.1941 карпусны камісар, з 06.12.1942 генерал-маёр, з 19.01.1944 генерал-лейтэнант Ф. П. Якаўлеў (жнівень 1941 — май 1945)
• генерал-лейтэнант Дз. С. Лявонаў  (руск.) (май — жнівень 1945)

Начальнікі штаба:

• генерал-маёр М. А. Кузняцоў (чэрвень 1940 — студзень 1941)
• генерал-лейтэнант, з 12.10.1941 генерал-палкоўнік І. В. Смародзінаў  (руск.) (студзень 1941 — жнівень 1943)
• генерал-маёр, з 13.09.1944 генерал-лейтэнант Ф. І. Шаўчэнка  (руск.) (жнівень 1943 — жнівень 1945)

Зноскі

1. Дальний Восток: тыл, ставший фронтом
2. Дальневосточный блицкриг Красной армии
3. Приказ Народного Комиссара Обороны от 21 июня 1940 года № 0029.
4. Российская газета
5. Командный и начальствующий состав Красной Армии в 1940-1941 гг.: Структура и кадры центрального аппарата НКО СССР, военных округов и общевойсковых армий. Документы и материалы. — М.; СПб.: Летний сад, 2005. — С. 92. — 272 с. — ISBN 5-94381-137-0.