Дзмітрый Яўгенавіч Ліхтаровіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ліхтаровіч.

Дзмітрый Ліхтаровіч (нар. 1 сакавіка 1978, Магілёў) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. На працягу 14 гадоў выступаў за футбольны клуб БАТЭ, з 2009 па 2015 гады быў яго капітанам. З’яўляецца 12-разовым чэмпіёнам Беларусі. У цяперашні час працуе памочнікам галоўнага трэнера БАТЭ.

Дзмітрый Ліхтаровіч
Поўнае імя	Дзмітрый Яўгенавіч Ліхтаровіч
Нарадзіўся	1 сакавіка 1978(1978-03-01)[1][2] (47 гадоў) Магілёў, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	180 см
Вага	78 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	БАТЭ
Нумар	трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1994—2001 Дняпро-Трансмаш (Магілёў) 183 (12) 1995—1997 →  Дняпро-2 (Магілёў) 14 (4) 2002—2015 БАТЭ (Барысаў) 288 (6)
Нацыянальная зборная[* 2]
1993—1994 Беларусь (да 16) 6 (0) 1995 Беларусь (да 18) 2 (0) 1998—1999 Беларусь (да 21) 11 (0) 2004 Беларусь (алімпійская) 2 (0) 2007 Беларусь 1 (0)
Трэнерская кар’ера
2016—2019 БАТЭ (Барысаў) дубль 2020 БАТЭ (Барысаў) трэнер 2021—2022 БАТЭ (Барысаў) дубль 2023— БАТЭ (Барысаў) трэнер
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 26 студзеня 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Клубная кар’ера

Выхаванец магілёўскага футбола, доўгі час гуляў за мясцовы «Дняпро-Трансмаш», у складзе якога стаў чэмпіёнам краіны ў 1998 годзе. У 2001 годзе перайшоў у барысаўскі БАТЭ, за які бесперапынна гуляў на працягу 14 гадоў. У 2009 годзе стаў капітанам каманды. 1 кастрычніка 2009 года забіў першы ў гісторыі гол беларускіх клубаў у групавым этапе Лігі Еўропы (у браму «Эвертана»).

Пачынаючы з 2011 года стаў радзей з’яўляцца на полі, вельмі рэдка праводзіў усе 90 хвілін. Тым не менш, працягваў быць капітанам. У студзені 2013 года падоўжыў кантракт з БАТЭ^[3], а ў студзені 2015 года стала вядома, што Дзмітрый застанецца ў камандзе і ў сезоне 2015^[4].

У студзені 2016 года Ліхтаровіч прыняў рашэнне аб завяршэнні кар’еры^[5].

З’яўляецца дванаццаціразовым чэмпіёнам Беларусі — рэкордная колькасць чэмпіёнскіх тытулаў.

Міжнародная кар’ера

Гуляў за моладзевыя зборныя розных узростаў. У 2007 годзе згуляў у таварыскім матчы нацыянальнай зборнай Беларусі супраць зборнай Ірана.

Трэнерская кар’ера

Неўзабаве пасля завяршэння кар’еры быў прызначаны асістэнтам галоўнага трэнера дубліруючага склада БАТЭ Ігара Чумачэнкі^[6], працаваў у дублі на працягу чатырох гадоў. У студзені 2020 года ўвайшоў у трэнерскі штаб Кірыла Альшэўскага ў асноўнай камандзе барысаўчан^[7]. Са студзеня 2021 года вярнуўся ў трэнерскі штаб дубля. У студзені 2023 года зноў стаў памочнікам Альшэўскага ў асноўнай камандзе^[8]. Застаўся ў трэнерскім штабе асноўнай каманды і пасля прызначэння ў студзені 2024 года новым галоўным трэнерам Ігара Крывушэнкі^[9].

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Беларусі (12): 1998, 2002, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2003, 2004
• Уладальнік Кубка Беларусі (3): 2006, 2010, 2015
• Уладальнік Суперкубка Беларусі (5): 2010, 2011, 2013, 2014, 2015
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (10): 1999, 2000, 2002, 2003, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011
• Найлепшы футбаліст чэмпіянату Беларусі: 2002
• Найлепшы паўабаронца чэмпіянату Беларусі (2): 2002, 2009
• Уваходзіць у Клуб Сяргея Алейнікава