Елка чырвоная

Елка чырвоная^[1] (Picea rubens) — адзін з відаў елкі, класіфікаваны Ч. Сарджэнтам  (руск.).

Елка чырвоная
Елка чырвоная на гары Спрус-Ноб
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Хвойныя Клас:  Хвойныя Парадак:  Хвоі Сямейства:  Хваёвыя Род:  Елка Від:  Елка чырвоная
Міжнародная навуковая назва
Picea rubens Sarg., 1898
Сінонімы
Pinus abies var. acutissima Münchh.
Арэал
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   18034 NCBI   3333 EOL   1033620 GRIN   t:316777 IPNI   195909-2 TPL   kew-2563588

Арэал

Арэал віду — раён ад ракі Святога Лаўрэнція да Атлантычнага ўзбярэжжа Новай Шатландыі і Новай Англіі. На поўдні елка чырвоная можа сустракацца на вышынях больш за 1000 м ад Адзірондака  (руск.) да Алеганскіх гор  (руск.) у Апалачах, ізаляваныя арэалы да Паўночнай Караліны. Найбольш распаўсюджаны від у Новай Англіі і атлантычным узбярэжжы Канады. Елка чырвоная — адзін з сімвалаў Новай Шатландыі^[2].

Елка чырвоная вырошчваецца і як дэкаратыўная расліна (формы «Virgata» і «Nana»)^[3].

Батанічнае апісанне

Елка чырвоная прадстаўляе сабой вечназяленае хвойнае дрэва. У залежнасці ад умоў вышыня дрэва дасягае 20-40 м, але ў складаных умовах вышыня можа складаць 4-5 м. Дыяметр ствала ў сярэднім 60 см, але можа дасягаць 1,5 м^[4]. Ігліца каля 10-15 мм даўжынёй і каля міліметра шырынёй. Насенне 2-3 мм даўжынёй, з вялікім крылом. Шышкі яйкападобныя, 3-5 см даўжынёй і 1,5—3,5 см шырынёй, у спелым выглядзе — чырванавата-карычневыя. Жыве елка чырвоная 250—400 гадоў.

Найбольш блізкі від — Picea mariana, у агульным арэале ў натуральных умовах могуць утварацца гібрыды^[5].

Галерэя

• 
• 
• 

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 97. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Picea rubens in Flora of North America
3. Ель — GreenInfo.ru
4. Ель. Picea rubens
5. Farjon, A. (1990). Pinaceae. Drawings and Descriptions of the Genera. Koeltz Scientific Books ISBN 3-87429-298-3.