Зоф’я Дабрынская
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Зоф’я (Соф’я, Зося) Дабрынская (дзяв. Корсак; 14 красавіка 1904, Рыга — 1992) — педагог, беларуская грамадская дзяячка.
Біяграфія
У дзяцінстве жыла ў Бардзілавічах, што на Віцебшчыне. Тут яе маці, Леванціна Корсак, у 1905 вяла нелегальную беларускую школку.
Скончыла ў Вільні гімназію імя А. Міцкевіча (1927) і настаўніцкую семінарыю, працавала школьнай настаўніцай на Віленшчыне. У 1933 выйшла замуж і пераехала ў Варшаву.
Падчас нацысцкай акупацыі, у канцы 1940, Зоф’я Дабрынская завязала кантакт з беларускім палітычным дзеячам Янам Станкевічам, які намовіў яе ўступіць у Партыю беларускіх нацыяналістаў, дзе яна атрымала псеўданім «Ціна», ды адначасова — і ў СУБ-АК, каб наладзіць кантакт з польскім падполлем. Увесну 1941 яна трапіла ў Бюро інфармацыі і прапаганды (БІП) Галоўнага Камандавання АК дзякуючы рэкамендацыі графіка Гайкоўскага. У БІПе З. Дабрынская працавала ва ўсходнім нацыянальным сектары пад кіраўніцтвам Уладзіслава Тамкевіча («Кшыштафа»), дзе ёй даручылі беларускія справы. Там дзейнічала пад псеўданімам «Ева». Адначасова брала ўдзел і ў канспіратыўных сходах на кватэры Станкевіча.[1] Працавала ў беларускай школе ў Варшаве (1942—1943).
Аўтарка падручнікаў для беларускіх пачатковых школ на бацькаўшчыне. На працягу 1941-42 гг. апрацавала 7 падручнікаў: два лемантары (кірыліцай і лацінкай), чытанку для II класа і чатыры арыфметычныя задачнікі для І-IV класаў.[2] Частка з гэтых прац была надрукавана на працягу 1942-43 гг. (у Празе, Мінску, Рызе).
Пасля вайны некалькі год жыла і настаўнічала ў Ольштыне, у 1950 вярнулася ў Варшаву, працавала ў галіне адукацыі. 3 1961 — член Беларускага грамадска-культурнага таварыства.
Remove ads
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads