Казлабарод усходні

Казлабаро́д усходні^[1][2] (Tragopogon orientalis) — від кветкавых раслін роду Казлабарод (Tragopogon) сямейства Астравыя (Asteraceae).

Казлабарод усходні
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Астракветныя Сямейства:  Астравыя Падсямейства:  Cichorioideae Трыба:  Cichorieae Падтрыба:  Scorzonerinae Род:  Казлабарод Від:  Казлабарод усходні
Міжнародная навуковая назва
Tragopogon orientalis L., Sp. Pl. 2: 789 (1753)
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   522770 NCBI   261649 EOL   6249158 GRIN   t:464746 IPNI   256092-1 TPL   gcc-12810

Апісанне

Батанічная ілюстрацыя

Двухгадовая травяністая расліна, 30—120 см вышынёй. Расліна голая. Лісце светла-шызае, лінейнае або ланцэтнае, плоскае або хвалістае; верхняе — ланцэтнае або карацей. Лісточкі абгорткі значна карацей краявых кветак. Кветкі залаціста-жоўтыя ці аранжава-жоўтыя; пылавікі жоўтыя з карычневымі падоўжнымі палоскамі. Сямянкі востра-шурпатыя, нярэдка 5-граневыя, неглыбока бароздавыя, гладкія, носікі даўжэй сямянак або роўныя ім.

Распаўсюджанне

Распаўсюджаны ў Еўропе і на ўсход да Сібіры і заходніх Гімалаяў^[3][4][5].

Ва Украіне від расце на лугах, схілах, узлесках — у Карпатах, Расточчы — Аполлі, на Палессі і ў лесастэпе.

Выкарыстанне

Кармавая, меданосная расліна.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 131. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.
3. bgbm.org (нявызн.). (англ.)
4. plantsoftheworldonline.org (нявызн.). (англ.)
5. npgsweb.ars-grin.gov (нявызн.). (англ.)