Казімір Фалькевіч

Казімір Фалькевіч (1865, в. Шастакі, Тургельская гміна, Віленскі павет — верасень 1922) — беларускі нацыянальны дзеяч, селянін.

Казімір Фалькевіч
Дата нараджэння	1865
Месца нараджэння	Шастакі[d], Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	верасень 1922
Член у	Віленская беларуская рада Літоўская Тарыба

Уваходзіў у склад Беларускай рады ў Вільні ў 1918 годзе. Уваходзіў у склад Тарыбы і ўдзельнічаў у стварэнні Міністэрства беларускіх спраў Літвы^[1].

У кастрычніку 1920 — сакавіку 1921 года працаваў агентам па закупках у Дэпартаменце аправізацыі Сярэдняй Літвы.

Паведамленне пра смерць селяніна Казіміра Фалькевіча 28 верасня 1922 года надрукавала газета «Беларускі Звон». Яго прозвішча можна сустрэць у працы Антона Луцкевіча «Польская акупацыя ў Беларусі» (1920). Памяці К. Фалькевіча прысвечаны некралог «Дзядзька Фалькевіч», напісаны Антонам Луцкевічам пад псеўданімам «Яго таварыш»^[2]. Пазней у заходнебеларускім друку з'явяцца матэрыялы, падпісаныя псеўданімам К. Фалькевіч, крыптанімамі К. Ф., К. Ф-віч. Гэта Луцкевіч вырашыў унесьмяроціць імя свайго таварыша^[1].

Зноскі

1. Правобраз Акту 25 Сакавіка Архівавана 6 лютага 2012. Анатоль Сідарэвіч? ARCHE 2-2003
2. Беларускі Звон. 1922. 7 кастрычніка.