Камандарм 2-га рангу

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Камандарм.

Камандарм 2-га рангу — персанальнае воінскае званне вышэйшага каманднага і начальніцкага складу ў РСЧА.

Назва воінскага звання ўтворана ад скарачэння назвы воінскай пасады «камандуючы арміяй» з даданнем рангу. Вышэй за званне камкор, ніжэй за званне камандарма 1-га рангу.

Гісторыя

Уведзена Пастановай ЦВК СССР і СНК СССР ад 22.10.1935 «Аб увядзенні персанальных ваенных званняў начальніцкага складу РСЧА».

Фактычна скасавана з увядзеннем генеральскіх званняў Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 07.05.1940 «Аб устанаўленні воінскіх званняў вышэйшага каманднага складу Чырвонай Арміі» і наступным прысваеннем усім военачальнікам, якія мелі званне камандарма 2-га рангу, генеральскіх званняў Пастановай СНК СССР ад 04.06.1940.

Від УС, Род войскаў (службаў), Орган кіравання	Адпаведнае званне / пасада
У камандным складзе
Народны камісарыят унутраных спраў СССР	Камісар дзяржаўнай бяспекі 2-га рангу[1], уведзенае пастановай ЦВК і СНК СССР ад 7 кастрычніка 1935 года (ваеннаслужачыя памежных і ўнутраных войскаў НКУС мелі воінскія званні, прынятыя ў РСЧА) Дырэктар міліцыі
Ваенна-Марскі Флот СССР	Флагман флоту 2-га рангу
У начальніцкім складзе
у сухапутных і ваенна-паветраных сілах	Армінжынер
у ваенна-марскіх сілах	Інжынер-флагман флоту
у ваенна-палітычным складзе ўсіх родаў войскаў	Армейскі камісар 2-га рангу
у ваенна-гаспадарчым складзе ўсіх родаў войскаў	Армінтэндант
у ваенна-юрыдычным складзе ўсіх родаў войскаў	Армваенюрыст
у ваенна-медыцынскім складзе ўсіх родаў войскаў	Армурач
у ваенна-ветэрынарным складзе ўсіх родаў войскаў	Армветурач

Парадак прысваення і пазбаўлення звання

Для ваеннаслужачых каманднага і начальніцкага складу, якія мелі ваеннае званне камбрыг (і яму адпаведныя ваенныя званні) і вышэй, тэрмін выслугі ў ваенных званнях не ўстанаўліваўся. Прысвойванне гэтым ваеннаслужачым званняў камдываў і вышэйшых камандных званняў (і адпаведных ім ваенных званняў) ажыццяўлялася рашэннем Народнага Камісара Абароны СССР. Званнi камандарма 1-га і 2-га рангу, флагмана флоту 1-га і 2-га рангу, армейскага камісара 1-га і 2-га рангу (і ім адпаведныя) прысвойваліся пастановай Урада Саюза ССР па прадстаўленні Народнага Камісара Абароны Саюза ССР.

Зніжэнне ў званні дапускалася толькі ў выключных выпадках і толькі па асобай пастанове Урада Саюза ССР.

Пазбаўленне ваеннага звання камдыва і вышэй (і ім адпаведных) ажыццяўлялася па прысуду суда, зацверджанаму Урадам Саюза ССР.

Знакі адрознення

Знакі адрознення камандарма 2-га рангу — чатыры ромбы ў пятліцах і чатыры кроквы (шэўроны) на рукавах^[2] і іншыя.

• 
  Пятліца на шынялі (адсутнічае эмблема роду войскаў (службы)).
• 
  Знак адрознення на пятліцах гімнасцёркі (адсутнічае эмблема роду войскаў (службы)), у розны перыяд часу ромбы размяшчаліся па-рознаму, гл. фота таго перыяду.
• 
  Кроквы (шэўроны) як нарукаўная нашыўка.
• 
  Знакі адрознення на пятліцах кіцеля, эмблема роду войскаў (службы) прысутнічае.

Прысваенні

Пры ўвядзенні гэтага воінскага звання ў 1935 годзе яно было прысвоена 10 ваенным камандзірам і начальнікам. Праз тры гады ўсе яны былі расстраляныя.

У канцы 1930-х гадоў у сувязі з ростам колькасці фарміраванняў РСЧА вырасла і колькасць камандармаў 2-га рангу (21 чалавек да чэрвеня 1940 года). Пры ўвядзенні генеральскіх званняў у 1940 годзе большасць камандармаў 2-га рангу (12 чалавек) атрымала званні генерал-лейтэнантаў, некаторыя — і больш высокія званні (7 — генерал-палкоўнікі і 2 — генералы арміі).

Зноскі

1. Веремеев Ю. Г. Анатомия армии. Таблицы воинских званий Русской Армии. Рабоче-Крестьянская Красная Армия 1935—1940 гг.
2. Камандарм 2-га рангу ў зімовай паўсядзённай форме, ваенна-паветраныя сілы (1936—1940 гадоў), рэканструкцыя і фота