Ковенскі павет (Вялікае Княства Літоўскае)

Не блытаць з Каўнаскі павет.

Ковенскі паве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Троцкага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. Сталіца — горад Коўна.

Ковенскі павет
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае
Уваходзіць у	Троцкае ваяводства
Адміністрацыйны цэнтр	Коўна
Дата ўтварэння	1565 і 1566
Дата скасавання	1795
Час існавання	1565/66—1795

Гісторыя

Утварыўся згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (1565—1566). У склад павету ўваходзіла тэрыторыя Прэнскага, Ваўкавіскага, Дасунскага, Віштынецкага старостваў (дзяржаўных валасцей) і прылеглыя прыватнаўласніцкія маёнткі^[1].

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) апынуўся ў складзе Расійскай імперыі.

Ураднікі

На Гродзенскім сойме 12 студзеня 1793 дзеля павелічэння колькасці сенатараў ад ВКЛ быў намінаваны кашталян ковенскі шляхам павышэння да кашталянскай годнасці мясцовага павятовага маршалка, якім на той момант быў Ігнацій Забела. Ён атрымаў прывілей 26.10.1793, але ўжо ў снежні таго ж года новая адміністрацыйна-тэрытарыяльная рэформа Рэчы Паспалітай скасавала ковенскую кашталянію. У выніку, кашталян ковенскі захаваў свой тытул, але ўжо не меў сенатарскіх паўнамоцтваў.

Зноскі

1. Powiat kowieński // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce (польск.). — Warszawa, 1884. S. 339.