Крэчат

Крэчат^[1] (Falco rusticolus) — птушка з атрада сокалападобных сямейства сакаліных.

Крэчат
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Сокалападобныя Сямейства:  Сакаліныя Падсямейства:  Falconinae Трыба:  Falconini Род:  Falco Від:  Крэчат
Міжнародная навуковая назва
Falco rusticolus Linnaeus, 1758
Арэал
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22696500
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   175613 NCBI   8953 EOL   1049156 FW   369250

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Крэчат.

Falco rusticolus

Паходзіць ад праславянскага слова *Krečetъ, якое, у сваю чаргу, узыходзіць да гукапераймальнага дзеяслова *krekati.

Палявыя прыкметы

Самы буйны з сокалаў. Маса самца крыху больш за 1 кг, самкі — да 2 кг. Афарбоўка сібірскага крэчата светлая (больш святлы лапландскі крэчат), але зменлівая: ад буравата-шэрай да амаль белай зверху; брушны бок бялёсы з цёмным малюнкам. Цёмная палоска ў разрэзе рота («вусы») амаль непрыкметная. На наддзюб’і, як ва ўсіх сокалаў, характэрны зубец. Лапы жоўтыя. Палёт хуткі. Крэчат падобны да сапсана, але буйнейшы і мае адносна больш доўгі хвост. Голас таксама падобны да голаса сапсана, але больш хмулаты і нізкі: хрыпатае «к’як-к’як-к’як» або працяглае «кеек-кеек-кеек». Увесну можа выдаваць даволі ціхую і высокую трэль. Паўднёвы горны падвід — алтайскі крэчат, якога шматлікія спецыялісты лічаць падвідам або морфій балабана, — адрозніваецца больш аднастайнай цёмнай афарбоўкай.

Зноскі

1. Крэчат у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.8. Мн., 1999, С.542